Je geeft mensen het gevoel dat ze er mogen zijn
Liesbeth den Haan van IVN Rotterdam werkt al vanaf 2015 met de Natuurkoffer. Dit doet ze naast veel andere activiteiten voor de afdeling, zoals redacteur van het afdelingsblad, Natuurgids en bestuurslid. Wij spreken Liesbeth over haar ervaringen met de Natuurkoffer.
Hoe ben je in aanraking gekomen met de Natuurkoffer?
In 2015 ben ik begonnen met de Natuurgidsenopleiding. Als stage heb ik er toen voor gekozen om aan de slag te gaan met de Natuurkoffer. Na afloop ben ik er mee doorgegaan en dat doe ik nu nog steeds.
Waarom heb je voor de Natuurkoffer gekozen?
De Natuurkoffer leek mij een hele waardevolle activiteit voor een doelgroep die nog nauwelijks bereikt werd. Tijdens mijn opleiding voor Natuurgids begon ik mijn moeder ook dingen uit de natuur te vertellen en nam ik haar mee naar buiten. Ik merkte dat zij dat heerlijk vond. Toen dat niet meer kon liet ik haar foto’s zien. Mijn moeder was een extra stimulans voor mij om met de Natuurkoffer aan de slag te gaan. Tijdens mijn stage merkte ik nogmaals hoe fijn oude mensen het vinden om in contact te komen met de natuur.
Wat zijn je ervaringen met de Natuurkoffer?
Je maakt dingen los en mensen worden er blij van. Vanaf het begin heb ik gemerkt dat het voor ouderen ontzettend belangrijk is om het gevoel te hebben dat ze er mogen zijn. Ik ben ook tot de conclusie gekomen dat je daarom in kleine groepen moet werken, zodat je iedereen persoonlijke aandacht kan geven. In de Natuurgidsenopleiding leer je dat je mensen altijd de natuur wilt laten ontdekken en ze wilt laten verwonderen over de natuur. Daarom neem ik ook altijd dingen mee, zodat mensen kunnen zien, voelen en ruiken.
Wat is de grootste waarde van de Natuurkoffer?
Het belangrijkste is dat je mensen de natuur laat zien. Natuur waar ze niet meer dagelijks mee in contact komen. Sommige mensen komen nauwelijks meer buiten. Je kan niet alles van de natuur naar binnen halen, maar de kleine dingen zijn al waardevol genoeg.
Wat is je het meeste bijgebleven?
Tijdens één van de Natuurkoffer-activiteiten was er een dementerende vrouw die heel stil was en waar weinig reactie uitkwam. Toen ik met een veer van een vogel over haar huid wreef en liet voelen hoe zacht dat was reageerde ze plotseling met: “goh wat is de natuur toch wonderbaarlijk”. Dat maakte ook zichtbaar hoe belangrijk aanrakingen kunnen zijn. Ook al moet je met aanrakingen wel altijd opletten of ze gewenst zijn.
Wat voor tips zou je mensen geven die willen beginnen met de Natuurkoffer?
Mijn advies is, houd de groep klein met maximaal zes mensen. Op die manier kan je mensen echt bereiken en individuele aandacht geven. De kans is dan ook kleiner dat mensen alleen in luistermodus blijven. Je hebt de tijd om mensen er echt bij te betrekken en iedereen de kans te geven om iets te zeggen. Daarnaast vereist het werken met de Natuurkoffer ook geduld en een bepaalde rust. Het werk is heel waardevol, maar moet wel bij je passen.
In onderstaande film over de Natuurkoffer vertelt Liesbeth dan Haan over haar ervaringen.
