Een mooie middag op Landfort

Verslag van de voorjaarsexcursie op Landfort bij Megchelen, 24 april 2022 (14.00 uur).

Op deze zonnige dag komen Frans en ik met de fiets aan bij de parkeerplaats. We worden ‘verwelkomd’ door de rode wouw die over ons heen vliegt! Dat beloofd wat! Met het vastzetten van de fiets aan een stevige boom komt ons de zoetige geur van de pas bloeiende meidoorn tegemoet.

Even later komt Ellis aanfietsen en zo zijn de drie gidsen Ellis Breukelaar, Frans Witjes en Frank ter Berg klaar voor de wandeling. Herkenbaar zijn we met de gloednieuwe IVN bodywarmers.
De mensen druppelen langzaam binnen en even later vertrekken we met 3 groepen. Ik schat ruim 20 mensen.  Het is nog vroeg in het jaar; veel bloemen moeten nog gaan bloeien. De tijd van paardenbloemen, fluitenkruid, maar ook salomonszegel en muskuskruid.

De tulpenboom komt in blad en de 3 lindebomen staan er frisgroen bij in het weiland. De zwartkop laat zich veelvuldig horen en ook de bonte vliegenvanger horen we even.

Het bos uitkomend staan we stil bij de 4 lindebomen die het einde van landgoed Zwanenburg en het begin van landgoed landfort markeren. In de verte zien we het nieuwe koetshuis in Mediterrane kleuren. Dichterbij komend zien we de daarbij aangelegde hoogstamboomgaard, vijver en fruitmuur. Alles is in oude glorie hersteld, evenals de brede paden en het landhuis zelf. Veel bomen zijn geplant en tienduizenden bollen van stinzeplanten geplant. Dat gaat heel mooi worden volgend jaar, als het landgoed officieel open gaat!

Wat de stinzeplanten betreft komen we even later de wilde boshyacint tegen. Natuurlijk staan we stil bij de imposante moerascypres en de misschien wel oudste plataan van Europa! Bijzonder dat met de aanbouw van de zijvleugels in de 19^e eeuw al rekening gehouden is met deze fraaie boom.

Het is altijd fijn om met elkaar kennis te delen; ieder heeft zijn belevenissen. Zo hebben we heersende opvatting over de  wurgende, verstikkende klimop kunnen ontzenuwen. Samen kwamen we tot de conclusie dat het een zeer nuttige en verrijkende klimmer voor natuur en insecten is, die alleen schadelijk wordt als hij de kruin van de boom bedekt en te zwaar wordt in de zijtakken.
En zo kwamen wij weer aan bij de parkeerplaats. Voldaan ging iedereen naar huis zo ook de fietsende gidsen die weer een fijne middag beleefden.

Tekst: Frank ter Berg
Foto’s: Guus Tinnevelt