Winterduif

Winterduif

Er loopt een spoor in de dunne sneeuwlaag

Het is van de Houtduif, onze grootste wilde duif. Het spoor gaat naar de voedertafel in onze tuin. Eigenlijk is het vogelvoer bedoeld voor kleine vogeltjes, die trouwens ook wel aan de gedekte tafel verschijnen, maar de Houtduiven schransen het merendeel in korte tijd naar binnen.

Op hun menu staat voornamelijk plantaardig materiaal, vooral zaden. En we kunnen dagelijks zien hoe goed ze hier raad mee weten.

Vaak zie je Houtduiven in de tuin, op straat of in het veld rondscharrelen, zoekend naar voedsel. Lopend zijn het bepaald geen atleten. Ze waggelen meer als een eend.

De vorige winter zagen we een duif die wel héél gebrekkig liep. Er was iets met haar rechter poot. Blijkbaar had ze een flink ongeluk gehad.

Haar ene poot hing er maar wat bij. Haar lopen was meer een soort hinkelen. Maar toch kwam ze iedere dag weer in onze tuin foerageren. Voor zolang het duurde, dachten wij in de winter van 2023. Oneerbiedig noemde ik haar Mankpoot.

Maar wat schetst mijn verbazing als ik haar dit jaar wéér in de tuin zie rondstruinen. Ik ben nog niet zover dat ik individuele Houtduiven van elkaar kan onderscheiden, maar in dit geval is het onmiskenbaar.

Het is Mankpoot! Ondanks haar handicap leeft ze nog!

Frans Verlaan, 16 januari 2024