Verslag van de wandeling over de Doesburgse Linies

Op 27 maart rond 14.00 uur vertrokken drie gidsen, Gerard, Peter en Alfons met 38 deelnemers voor een wandeling over en langs de Hoge en Lage Linie van Doesburg.
Het startpunt was vlakbij de bijenstal van de imkervereniging, op zich al de moeite waard om eens een kijkje te nemen. Elke tweede zaterdagochtend van de maand is deze open voor publiek.

Na een openingswoord en uitleg van Gerard hebben we ons opgesplitst in twee groepen.
De Doesburgse Linies dateren van rond 1700, ze zijn ontworpen door Menno van Coehoorn.
Zij waren onderdeel van een landelijk verdedigingswerk.

Een aantal jaren waren de Linies een overwoekerd gebied, eigenlijk ontoegankelijk. Het gebied is nu eigendom van Staatsbosbeheer en een groep vrijwilligers heeft een gedeelte van de Hoge Linie vrijgemaakt van bramenstruiken etc.
De verschillende verhogingen zijn goed te zien, en de lunetten met de opgangen voor de kanonnen destijds zijn mooi te onderscheiden. Je kunt je verbeelding erop loslaten. Op het moment is de Linie begroeid met eikenbomen, destijds was het natuurlijk onbegroeid. Onder aan de verhogingen zie je de meidoornstruiken en wilgen, aangeplant om de vijand buiten te houden.

Ook zijn de grachten duidelijk te zien, nu een eldorado voor onder andere de otter en de bever.
De grachten werden destijds van water voorzien door water uit de IJssel, daarom was er een fort gebouwd om deze inlaat veilig te stellen: Fort Bretagne.
Het was voor de deelnemers ook een verrassing om te horen dat de Oude IJsel destijds aan de noordkant van Doesburg in de IJsel stroomde. Nu is de Oude IJsel gekanaliseerd en ligt aan de zuidkant van Doesburg.

Het gebied heeft een hoge flora- en faunawaarde. Behalve de otter en bever vind je bijvoorbeeld ook dassen- en reeënsporen.  Eind mei zie je de orchissen. Wij zagen de eerste pinksterbloemen en de oranjetipjes.  (Het was op deze dag verassend mooi weer).
We verlieten de Hoge Linie en liepen langs de verkeersweg naar het begin van de Kraakse Laan.
Daar zijn we overgestoken naar het begin van de Lage Linie. Ook hier kun je de vroegere lunetten goed onderscheiden. Het pad loopt enigszins verhoogd langs het water. Rechts de contouren van Doesburg en links de nieuwbouwwijk. Toch kun je je goed voorstellen hoe het in vroeger tijden geweest moet zijn.

De gemeente Doesburg heeft het pad goed bijgehouden. Meidoornheggen worden opnieuw ingeplant en de rietvelden van weleer zijn nog goed te onderscheiden, al is er veel opslag van jonge (berken) bomen.
Het viel ons op hoeveel zandbijtjes er  zwermden rond het pad.
Al wandelend komen wij bij het eindpunt van de linie: tegenover de camperparkeerplaats aan de IJssel.
Vermeldenswaard is de vistrap aan de overkant van de weg. Via de VVV Doesburg kun je een afspraak maken om onder begeleiding van een gids de vistrap te bezoeken, zeer de moeite waard.

Verslag: Peter van Nistelrooij.
Foto’s: Cor van den Berg.