Interessante lezing over water en natuur

In totaal 23 leden en twee niet-leden bezochten op 29 februari de lezing van Emiel Galetzka van het waterschap Hunze en Aa’s. We hadden Emiel gevraagd om in zijn lezing vooral aandacht te schenken aan de activiteiten van het waterschap gericht op natuurontwikkeling en natuurherstel. Aan deze wens werd ruimschoots voldaan.

Voor de pauze vertelde Emiel over de algemene taken van het waterschap. Centraal staan de waterveiligheid (aanleg en onderhoud van kaden, dijken en waterbergingsgebieden), de zorg voor voldoende water (niet te veel en niet te weinig) en het zuiveren van rioolwater. Deze waterzuivering in rioolwaterzuiveringsinstallaties moet niet verward worden met de productie van drinkwater. Het rioolwater wordt na zuivering op het oppervlaktewater geloosd. Het is dan zeker nog geen drinkwater. Aandachtspunten zijn nu vooral resten van drugs en medicijnen en nog steeds de vochtige doekjes die in het riool verdwijnen en pompen en rooster verstoppen.

De zeedijken vragen uiteraard voortdurend aandacht. Er is nu bijvoorbeeld een proef met de aanleg van bloemrijke dijken. Ditzelfde geldt voor voor de kaden en de aanleg van natuurvriendelijke oevers langs kanalen. De afvoer van het teveel aan water wordt steeds ingewikkelder. Bij Nieuw-Statenzijl en Farmsum wordt nu nog veel water onder vrij verval in zee geloosd. Dat kan niet overal. Bij Termunterzijl is daarom een groot gemaal (gemaal Rozema) gebouwd. Sinds de droogte in 1976 is er in de zomer ook meer aandacht voor de aanvoer van water uit het IJsselmeer.

Maar het waterschap doet meer. Minder bekend is bijv. de controle van de zwemwaterkwaliteit in het zwemseizoen. Aandacht wordt ook besteed aan de flora en fauna in het water. Elke drie jaar is er bijvoorbeeld een uitgebreid onderzoek naar de visstand. Gezenderde vissen worden daarbij voortdurend in de gaten gehouden. Zijn ze in staat om elk jaar weer de route te vinden naar de paaigebieden verderop in de beken?

Foto: meander in het Achterste diep ©Jos Vink

Na de pauze is er uitgebreid aandacht voor de Hunze. Sinds de publicatie van de Hunzevisie in 1995 is er langs de Hunze heel veel nieuwe natuur ingericht. Het waterschap speelt daarbij een heel belangrijke rol. Deze rol is zo belangrijk omdat met de herinrichting niet alleen een natuurdoel wordt gediend maar ook het belang van waterveiligheid centraal staat. Overal langs de Hunze zijn waterbergingsgebieden
gerealiseerd en ook door de aanleg van nieuwe meanders wordt het water in natte tijden veel langer vastgehouden. Kritieke situaties zoals in 1998 worden nu hopelijk voorkomen.
Achtereenvolgens komen zo’n beetje alle natuurgebieden langs de Hunze aan de orde.
Op onze website staat onder gebieden hierover ook veel informatie. Kijk daar maar eens.

Aan het eind van de lezing kreeg Emiel een luid applaus. In ruim twee uur had hij heel veel
interessante informatie met ons gedeeld.