Bloeddrupjes in een bloedheet Azewijnse Broek

Zondagmiddag 9 juli stond er een insectenexcursie in het Azewijnse Broek op het programma.
Uitgerekend dit weekend waren de warmste dagen van het jaar, tot nu toe. Nou, dat hebben we geweten!
Zaterdagmiddag met voorwandelen konden we dit al goed merken. De vlinders en libellen wilden niet of nauwelijks stilzitten om zich goed te laten bekijken. Een mooie uitzondering vormde een stel Zuidelijke keizerlibellen (vrij zeldzaam!) die in tandem eitjes aan het afzetten waren.

De zondag beloofde nog warmer te worden en we vroegen ons al af of er wel mensen zouden komen…

Inderdaad was het die middag bloedheet en broeierig weer. Op de parkeerplaats stond al een auto met, naar ik aannam, deelnemers. Maar helaas, dit jonge stel ging op eigen houtje een wandelingetje maken in het gebied.
Frans arriveerde en samen wachtten we, in de schaduw, of er toch nog publiek op zou komen dagen. En warempel…, daar kwam een meneer op de fiets en even later nog een gezin met kinderen, die liever met ons op excursie ging dan naar de kermis in Ulft. Dus gingen we dapper met 5 mensen op pad – gewapend met vlinderkijkertjes, vlindernet en zoekkaarten – de hitte tegemoet.

We zagen een in snelle vlucht passerende koninginnenpage, icarusblauwtjes en bruine blauwtjes (what’s in a name), kleine vuurvlinder, diverse soorten koolwitjes, bruine en bonte zandoogjes, atalanta’s, dagpauwogen en citroenvlinders. Daarnaast ook dagactieve nachtvlinders: sint-jansvlinders (uit de bloeddrupjesfamilie) waarvan de meesten qua kleur al behoorlijk aan het slijten waren, grasmotjes, een klaverspanner en veel rupsen van de sint-jacobsvlinder op het jakobskruiskruid. Gelukkig nog veel bloeiende planten aanwezig om voedsel te halen. Ook diverse hommels, bijen en zweefvliegen profiteerden hiervan.

Het leek almaar warmer en drukkender te worden, geen zuchtje wind en de bewolking nam toe. Het zweet gutste van de gezichten, maar we gingen onvermoeibaar door met zoeken. Er werden paraplu’s onder enkele bomen en struiken gehouden en aan takken geschud. Wat eruit kwam vallen viel ons een beetje tegen. Enkele citroenlieveheersbeestjes, spinnetjes en heel klein spul wat niet op naam te brengen viel.

Ons tussendoor koelte toewaaiend met de zoekkaarten, zagen we veel heidelibellen (meestal de bloedrode) rondvliegen, en boven het water gewone oeverlibellen en ook de zuidelijke keizerlibel liet zich weer zien. Tussen het lange gras vlogen nog wat waterjuffertjes, waaronder het algemene lantaarntje en de iets minder algemene blauwe breedscheenjuffer. De pyjamaschildwants, met z’n mooie rood-zwart gestreepte uiterlijk, werd gespot. Vaak met meerdere, op wilde peen.

Donkere wolken begonnen zich samen te pakken en er stak een welkom verfrissend windje op. Aankondiging van het naderende onweer (er was ‘code rood’ voorspeld!). Na 2 uur weer op de parkeerplaats aangekomen, namen de deelnemers zich voor om nog eens vaker hier te komen kijken, maar dan liever met wat koeler weer!
We namen afscheid en iedereen verheugde zich al bij thuiskomst op een welverdiend ijsje of koud pilsje. Gelukkig was iedereen nog op tijd thuis voor de buien losbarstten. En zo kwam een einde aan deze zinderende middag met desondanks toch nog wat leuke waarnemingen.

Gidsen: Jeltje Berendsen en Frans Witjes
Foto’s: Frans Witjes en Jeltje Berendsen