Nachtegaal verdwenen uit het Aaltense Goor?

Verslag van de vogelexcursie in het Aaltense Goor op 27 maart, georganiseerd door regiowerkgroep ‘Rondom Strang & Iessel’

Op een stralende zondagochtend hadden zich ruim 40 mensen, waaronder 3 kinderen, zich verzameld op de startplek. Een geweldige opkomst!
Thema van deze ochtend was ‘vogels en hun zang’. In twee grote groepen gingen we op pad om te kijken en luisteren naar de vogels in dit mooie gebied.
De verwachting om nachtegalen te zien of te horen, waar dit gebied een aantal jaren geleden nog bekend om stond, werd al wat getemperd. Er was nog geen exemplaar van deze ‘koning’ onder de zangers gesignaleerd. Een aantal deelnemers wist te vertellen dat er al wel een enkele nachtegaal buiten het het gebied was gehoord. De afgelopen paar jaar is er in dit kleinschalige cultuurlandschap wat achterstallig onderhoud (kap- en snoeiwerk) gepleegd. Hopelijk is de afwezigheid van de nachtegalen maar tijdelijk en zullen ze hier in de toekomst weer terugkeren als regelmatige broedvogel.

Er zat al meer blad aan de bomen dan andere jaren wel eens het geval was geweest in deze periode. Ook al hoorden we de vogels goed, ze spotten viel niet altijd mee! Toch zagen we er nog genoeg: in baltsvlucht zingende boompiepers, diverse mannetjes zwartkop, zowel geelgorsmannetjes als het iets minder gele vrouwtje, grasmus, zwarte kraai, houtduif, spreeuwen, foeragerende boerenzwaluwen en het paartje ooievaar hoog in hun boomnest. Waarschijnlijk al op eieren.
Naast de gebruikelijke ‘huis-tuin-en-keuken’ vogels hoorden we meerdere gekraagde roodstaarten, fitis en bonte vliegenvanger. Het verschil in zang tussen tuinfluiter en zwartkop was mooi te horen op een plek waar deze naast elkaar aan het zingen waren. De tuinfluiter bleef brabbelend zingen, terwijl de zwartkop van gebrabbel overging in mooie volle fluittonen. Een reebokje hield ons van een afstand goed in de gaten en verdween even later in het struikgewas.

De mensen die al vaker met deze jaarlijks terugkerende excursie hadden meegelopen, de buurtbewoners, maar ook de gidsen viel het op dat de koekoek zich dit jaar nog niet had laten horen of zien hier. Toch is deze bekende trekvogel al wel weer in het land en door menigeen her en der in de regio gehoord. Misschien vertraging opgelopen of laat hij dit jaar verstek gaan? Misschien moeten we over een paar weken nog maar eens het gebied in, ook al omdat dan waarschijnlijk de wielewaal wel weer gearriveerd is. De deelnemers die het Aaltense Goor nog niet kenden, waren enthousiast over hoe mooi het hier is en namen zich voor zeker nog een keer terug te komen.

De groep van Frans probeerde nog (vergeefs) de boomleeuwerik te spotten, die een eindje verderop in de Vennebulten was gezien. De andere groep liep weer terug naar de auto’s en fietsen en nam, na nog een gulle vrije gift in de fooienpot te hebben gestopt (of via de QR-code overgemaakt), alvast afscheid. Wachtend op de groep van Frans werd er nog nagepraat met een enkele achterblijver. Plots begonnen twee vogels tegen elkaar op te zingen. De zang kwam niet meteen bekend voor. Eentje liet zich net te kort zien om uitkomst te geven over de soort. De vogelapp Merlin werd erbij gepakt op de mobiele telefoon. Deze gaf uitsluitsel: het waren glanskoppen!

De groep van Frans keerde ook weer terug en de geleende verrekijkers werden weer ingeleverd. De gidsen werden hartelijk bedankt en daarna toog iedereen tevreden huiswaarts of ging nog een ommetje maken op de fiets en genieten van het prachtige weer op deze mooie zondag.

Gidsen: Frans Witjes en Jeltje Berendsen
Foto’s: Jeltje Berendsen