Overig
Overig
Overig
Op zaterdag 26 oktober, nog voor het donker werd, kregen de opgetrommelde vrijwilligers (niet enkel IVN’ers) in het openluchttheater (OLT) een briefing door organisator en werkgroeplid Josine. Het was heerlijk zacht, zwoel weer en bijna windstil. Nog weinig bewolking, hopelijk zou dat nog even zo blijven. Alle omstandigheden leken dus ideaal voor deze editie van de Nacht van de Nacht. Dat is ook wel eens anders geweest… herinnerden enkele werkgroepleden zich nog van een aantal jaren terug. Toen regende het tijdens de activiteit in en om het Idinkbos.
Voor zover de taken nog niet verdeeld waren, werden nu even de puntjes op de i gezet. Het telefoonnummer van Hans (oproepbaar bij calamiteiten) werd genoteerd. IVN-hesjes en wat rode lichtjes (ter herkenning van de activiteiten onderweg) werden uitgedeeld en daarna liep de hele groep de uitgestippelde route door het bos. De sterrenkijker werd opgesteld aan de rand van het bos, waar Saturnus met z’n ringen en manen te zien zouden zijn. Iets verderop, met vrij zicht op de westelijke horizon, kwam het statief te staan waarop Frans beurtelings telescoop/fotocamera en een warmtebeeldcamera kon plaatsten. Hopelijk zou komeet C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS) nog te zien zijn en anders kon er misschien nog ‘wild’ gespot worden in het veld.
Het werd nu snel donker, zeker omdat ook de directe straatverlichting en de buitenverlichting van het OLT voor deze gelegenheid uit bleven. De vrijwilligers, die de activiteiten langs de route moesten bemensen, hadden zich inmiddels genesteld op hun plek. De gidsen die de groepjes (max. 10) met publiek zouden gaan rondleiden, dronken nog snel een kop koffie/thee in de kantine van het OLT. Hier stond ook Ellis met wat gratis foldermateriaal en tijdschriften voor de kinderen.
Frank en Josine hadden zich tussentijds ‘omgetoverd’ tot heuse Tovenaar en Tovenares. Zij ontvingen het binnendruppelende publiek bij de opgestookte vuurtjes met daarboven de ketels met toverdrank; een speciaal voor de kinderen en een voor de volwassenen.
Tovenaar Frank heette het publiek van harte welkom. Hij vertelde dat hoe en waarom hij die speciale toverdranken had gemaakt. Dankzij de zeer bijzondere ingrediënten zou het de deelnemers helpen om beter te kunnen ‘zien’, horen, ruiken en voelen in het donker. En dat was maar goed ook, want zaklampen (ook die van de mobiele telefoons!) mochten niet gebruikt worden tijdens de avontuurlijke route door het bos.
Nadat een groepje hun toverdrank genuttigd had, togen ze vol goede moed met gids het donkere bos in. Ongeveer om het kwartier vertrok er een nieuw groepje.
Vooral in het begin viel het nog niet mee om netjes op de route te blijven. De toverdrank leek pas met enige vertraging werkzaam. Niettemin werd met wat wankelen en soms vastgrijpen aan een boom(stam) de eerste halte gevonden bij het ‘Aardvrouwtje’ (Dorien). Zij vertelde ons het verhaal waar de naam Engbergen vandaan komt en hoe de Fürst van het nabij gelegen Anholt (D) hier mee te maken had.
Weer iets verderop boven op de bult werd de reukzin en het voelen van de deelnemers op de proef gesteld, bij de post van Kees en Kitty.
Vervolgens liepen we voorzichtig de ‘berg’ af en beneden gekomen ontmoetten we Bernard, die wat nachtelijke – voor menigeen vaak onbekende – dierlijke geluiden liet horen. De echte uilen lieten het helaas afweten deze avond.
De tocht werd voortgezet naar de post van Liesbeth waar met speciale ballen, die alleen licht gaven als ze in beweging werden gebracht, jeu de boules en croquet kon worden gespeeld.
Uitgespeeld liepen we door naar de bosrand om daar, onder leiding van Gerd, door een echte sterrenkijker te mogen kijken. Alleen had hij geen ster in beeld maar een planeet: Saturnus, bekend van zijn ringen, die bestaan uit miljoenen stukken ijs en rots. Gerd moest wel steeds blijven controleren en de kijker zo nodig bijstellen, want door de draaiing van de aarde verschuift Saturnus steeds iets uit beeld.
De planeet was ook met het blote oog (dan zonder ringen) goed te zien, als heldere ‘ster’ tussen de andere sterren. Tenminste, als men niet de pech had dat er net wat bewolking voor schoof…
Frans had op zijn post met vrij zicht op de westelijke tot zuidwestelijke hemel nog een foto kunnen maken van komeet C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS. Maar helaas… toen de eerste groep aan het eind van de route bij hem arriveerde, was er al teveel bewolking om het nog te kunnen zien. Gelukkig hebben we de foto’s nog… (zoek midden onder op de foto naar een wazige stip met ‘staart’).
Wel hebben de deelnemers via de warmtebeeldcamera nog een glimp op kunnen vangen van een haas in het weiland. Deze bleef gemoedelijk in beeld zitten knabbelen.
Na deze enerverende tocht kon men nog wat drinken bij het vuur of in de kantine van het OLT en daar de vitrinekast met opgezette dieren van de WBE Gendringen-Bergh bekijken. Helaas viel de geplande afsluiting (met hoornblazers) van deze mooie avond uit, omdat de leden van de WBE die dit zouden verzorgen door omstandigheden verhinderd waren.
Bij de foldertafel van Ellis kon (nu ook via een QR-code!) een vrije gift worden achtergelaten voor men huiswaarts keerde.
Ongeveer 40 mensen hebben deelgenomen aan deze activiteit, waaronder een tiental kinderen. Minder dan verwacht misschien, maar toch kunnen we terugkijken op een heerlijke avond waarbij we gelukkig nu eens niet onder kou en nattigheid hoefden te lijden…
Tot slot bedankte Josine alle vrijwilligers en IVN’ers, Wim Rosier en de mensen van het openluchttheater, hartelijk voor hun inzet. Als dank kregen ze een IVN-verjaardagskalender met de prachtige tekeningen van Marietje Wentink.
Foto’s: Maria Duenk en Frans Witjes
Doneer aan IVN
Draag nu bij aan een generatie die de natuur kent en waardeert, gezonder opgroeit en betrokken is bij een duurzame toekomst. Met jouw donatie kunnen wij meer mensen de natuur laten ontdekken.
