Rothumeur
De lucht hangt vol zware buien en ik staar naar de plek waar gisteren nog een pompoenplant stond. Het zijn hoogtijdagen voor de slakken. De regen zorgt voor heel veel vocht; en dat vinden ze fijn. Bovendien zorg ik voor een constante aanvoer van lekkere jonge plantjes dus het leven is paradijselijk….voor hen.
Mus kijkt met me mee vanuit de heg.
“Hier baal je zeker flink van?” concludeert hij.
“ Wat dacht jij dan?” zucht ik. “al dat werk voor niets.”
“Nee, hoor” grinnikt Mus “al dat werk voor de slakken!”
“Ze hoeven toch niet álles op te eten?” werp ik tegen.
“Doen ze ook niet” Mus kijkt veelbetekenend naar de koningskaarsen, de teunisbloemen en de akeleien. “die gaan goed genoeg”.
“Zoek je ruzie of zo?” Die eet ik ook niet en dat weet jij heel goed!”
Mus haalt de schouders op.
“Jij bent toch van de natuur en zo? Dan weet je toch dat er magere en vette jaren zijn? Dat houdt de zaak in evenwicht”
Tja daar heeft hij een punt. Ik staar hem een beetje dommig aan niet goed wetend wat ik nu zeggen moet.
“Wel fijn dat je geen slakkenkorrels strooit” zegt hij goeiig.
“Nou dank je wel”
“Maar zo is de wereld nu eenmaal” filosofeert Mus lustig verder; “dan wint de één, dan de ander, alleen jullie willen áltijd winnen”
“Dat willen jullie net zo goed” werp ik tegen. “elk organisme probeert zoveel mogelijk ruimte voor zichzelf de creëren, dat heeft zelfs uitstervingsgolven veroorzaakt….ja, Musje ook toen wij er niet waren had je die”
“Ja, ja” zucht Mus terwijl hij overdreven met zijn oogjes draait.
We zwijgzamen even.
“Het enige wat ik kan doen is hopen op droger weer” zucht ik.
“en eten kopen in de winkel” vult Mus aan; “gelukkig kan jij dat betalen”.
“Alsjeblieft zeg, ga iemand anders lastig vallen met je rothumeur”
“Rothumeur? Mag een Mus niet meer kritisch zijn?”
“Nou vertel me maar eens wat ik dán moet doen. Dood gaan van de honger?”
“Ja, zo zou het wel gaan als je bijvoorbeeld een hertje was” vindt Mus.
“Ok!” roep ik strijdlustig nu “als in deze buurt allemaal hertjes leefden dan had jij nu geen zonnepanelen om onder te zitten, veilig tegen de regen, veilig voor de sperwer, met brood in de winter, en ezelsoor voor je nest en ….”
“Zie je nou? Jullie willen altijd winnen. Ik zei het toch?” en beledigd vliegt Mus weg.
