Witte tekst "CARIN'S COLUMN" op groene bladachtergrond.

Rewilding maar dan anders

Ik zit heerlijk in mijn luie tuinstoel in het zonnetje aan de zijkant van het huis en Mus zit me vanuit de haag te bekijken.
“Ik moet je iets vertellen” zeg ik.
“Laat horen…”
“Ik heb laatst  gelezen over Knepp Castle Estate” vertel ik enthousiast.
“De watte?” vraagt Mus
“Oh Sorry, dat kun jij niet weten maar het gaat over rewilding.”
Mus kijkt me glazig aan en zegt dan: “Als jij zo blijft raaskallen ga ik iets anders doen hoor!”
“Nee, nee stop!” hou ik hem haastig tegen  “Het is echt interessant. Knepp Castle Estate is een landgoed in Groot Britannië met een melkveehouderij. Jarenlang probeerden de eigenaren tevergeefs dit tot een winstgevend bedrijf te maken maar helaas bestond de ondergrond uit kalksteen met daarop een dikke laag moeilijk te bewerken leem die snel of te nat, of te droog is. Bovendien hadden ze veel pesticiden, kunstmest en krachtvoer nodig.”
“Ik snap het” zucht Mus “alles dat jullie landbouw zo schadelijk maakt.”
“Dat vonden de eigenaren nu ook” vervolg ik “en ondanks al hun harde werk konden ze er niet van leven en zagen ze het kleine beetje biodiversiteit dat er nog restte verdwijnen. Ze besloten het roer totaal om te gooien, ze hadden tenslotte niets meer te verliezen”.

Mus kijkt me verwachtingsvol aan en ik vervolg:
“Ze haalden alle omheiningen weg en lieten afwateringen hun natuurlijke loop volgen. Ze schaften een heel diverse groep grote grazers aan. Oud Engelse Long Horn runderen, Exmoor ponies, damherten en een groepje van een Oud Engels varkens ras. Al deze dieren lieten ze los. En wat denk je dat er gebeurde?”
Mus grinnikt “Ze leefden vrij en blij natuurlijk!”
“Precies! maar zij niet alleen! Binnen de kortste keren kwamen door het gewroet van de varkens allerlei wilde plantenzaden aan het licht en die begonnen te bloeien. De grazers aten elk op hun eigen manier waardoor het grasland heel divers werd. Ook kwamen op sommige plekken groepjes struiken en jonge bomen tot ontwikkeling en allerlei zeldzame soorten vogels, vlinders en zelfs reptielen kwamen tevoorschijn. Op het landgoed vormde zich zo een prachtig halfopen landschap vol leven.”

“Hm” fronst Mus.
“Je bent niet onder de indruk” constateer ik.
“Nee”, zegt Mus “ik denk aan de Oostvaardersplassen.”
“Wat dan?”
“Waar al die kuddes maar groter en groter werden en op den duur alles kaalvraten waardoor alle andere soorten in de verdrukking kwamen en de grazers uiteindelijk afgeschoten moesten worden.”
“Ja” zeg ik stilletjes “dat was niet zo mooi maar hier doen ze het anders. De grazers zijn allemaal boerderijdieren die leven áls wilde dieren. De eigenaren verdienen geld door het vlees van deze dieren te verkopen. Goed vlees zonder antibiotica, zonder mestoverschot, zonder landbewerking of bijvoederen. En de natuur floreert!”

“Weet je” zegt Mus met een scheefgehouden kopje; “sommigen van jullie zijn zo dom nog niet!” En hij vliegt grinnikend weg.

 

Deel deze pagina