Dilemma 2

Ik scharrel door de tuin om te kijken hoe alles er zo’n beetje bij staat als ik het bekende gefladder van vleugeltjes hoor.
“Ha!” roept Mus terwijl hij neerstrijkt in de beukenhaag.
“Hoi”, zeg ik, “hoe is het?” En bekijk hem argwanend want zijn oogjes staan net iets te vrolijk.
“Goed hoor!”, antwoordt Mus “maar wat ik nu toch gehoord heb…”
“Wat dan?”
“Gaan jullie op wolven schieten met een paintball geweer?” “Klopt” zeg ik en kijk hem recht aan.
Hij barst in proesten uit.
“Wat dan?” vraag ik niet begrijpend. “Het is toch een goede oplossing?”
“Hoe dan?” roept Mus ”zo gaan ze toch niet dood?”
“Dat is ook precies de bedoeling!”, snauw ik.
“Zo hoeven ze niet dood maar leren ze wel dat als ze in de buurt van mensen of hun vee zijn, dat pijn oplevert. En dat vinden ze niet fijn.
Als ik dat elke keer zou doen als jij mijn moestuin in vliegt, zou je het ook wel laten, toch?”
Mus grijnst; “moet je eerst raak schieten!”
“Daar gaat het niet om!” roep ik terwijl ik mijn handen de lucht in gooi. “Het gaat om het idee!”
“Een slecht idee” vindt Mus. “Wolven zijn hele slimme dieren en als ze hogerop kunnen komen, proberen ze het, ook al doet het pijn…”
“Waar haal jij die wijsheid nu zo gauw vandaan?” sneer ik.
“Niet van het internet” grijnst Mus, “gewoon gezond verstand!”
En hij vliegt grinnikend weg.

Ik zucht. De wolf, die wolf wat doet hij toch met ons?