Ooievaarskolonie

Een kolonie van ooievaars bestaat niet. Van reigers wel.
Een kolonie van ooievaarsbekken bestaat wel. Dankzij het lange tijd min of meer ongemoeid laten van een met sporen van grote tegels verstevigde rijbaan hebben een paar ooievaarsbekplanten kans gezien om hun zaden zo weg te schieten dat er als het ware een soort kolonievorming kon plaats vinden. Min of meer als stoepplantjes in het gras bij de tegels kwamen de afstammelingen verspreid tot ontwikkeling. Zo is er duidelijk een aantal planten ontstaan die nauw verwant zijn. Ze zullen in deze kolonie wel hetzelfde DNA patroon vertonen dankzij hun nauwe verwantschap met dezelfde familienaam (geslachtsnaam) – “Ooievaarsbek ?” . Beter nog: “Geranium ?”.

Moeilijker wordt het bij het bepalen welk deelgeslacht(?) zich hier gevestigd heeft. Dat wordt dus determineren. Nu blijkt dat al snel niet zo eenvoudig te zijn omdat er allerlei vormen bestaan die als natuurlijke variaties te boek staan. Een globale benaming is daardoor het gevolg en alleen deskundigen zullen het verder kunnen uitzoeken. Hier zal de Kleine of de Zachte of eventueel ook de Berm Ooievaarsbek wel in het spel zijn. De talloze kweekvormen kunnen al helemaal buiten beschouwing blijven.
De tegenwoordig met behulp van de nieuwste methodes via internet uit fotobeelden vast te stellen identiteit blijkt nog maar weinig betrouwbaar te zijn. Het opent echter wel een nieuwe weg naar verkenning van de natuur om ons heen.

Duidelijk is wel dat zo’n kolonie bij nadere verkenning aardige aspecten en vragen omtrent de wereld om ons heen opent.

Jan van Twisk,
Waalre, 26-7-2022

Meer foto’s
Meer natuurweetjes