Gast uitgelicht: Phegeavlinder

Natuurweetje gepubliceerd op 6 augustus 2014

Op een speurtocht door de Waalrese Vlindertuin, zoekend naar een bepaalde plantensoort, werd de aandacht getrokken door een opvallend vlindertje. Kleine bijna zwarte vleugels met ronde witte vlekken op een geringd blauwzwart lijf dat ook nog een opvallende gele ring vertoonde. De lange zwarte antennen eindigden in bijna witte toppen die niet verdikt bleken te zijn. Dagvlinders hebben meestal knopvormige antennetoppen. Nachtvlinders niet. Hier betrof het dus een overdag vliegende nachtvlindersoort.
Smalle spitse voorvleugels naar het hier lijkt. Maar dat zal ook door de fotografierichting bevorderd zijn want in werkelijkheid bleken ze iets breder en aan de top afgerond te zijn. Het gebandeerde achterlichaam doet wat aan wespvlinders denken. Vooral natuurlijk dankzij de gele ring. Er is ook nog een kleinere tweede gele band meer naar voren te zien. De vrij kleine achtervleugels vallen ook op. Ze komen hier goed vrij met de naar voren gespreide voorvleugels.

Phegeavlinder in de Vlindertuin

Dan volgt het raadplegen van boeken en tenslotte zoekkaarten op internet om tot de conclusie te komen dat het een Syntomis phegea is die inderdaad in onze taal Phegeavlinder wordt genoemd en zijn naam dankt aan de grote naamgever Linnaeus. De tegenwoordige geslachtnaam is trouwens Amata geworden.
Deze vlindersoort komt in ons land eigenlijk alleen voor in het zuidoosten tot en met Valkenswaard. Dat was dus boffen toen eind juni de Vlindertuin bezocht werd. Leuk is nog dat dit zwarte vlindertje op een Zwarte Toorts (Verbascum nigrum L.) zat. Een plant die overigens helemaal niet zwart is maar puur geel bloeit en ook door Linnaeus benoemd werd.

Jan van Twisk

Meer natuurweetjes