Tuin en moestuin
Doordouwers
Natuurweetje gepubliceerd op 21 november 2021
Is er in deze tijd van het jaar nog wat te zien rond het huis nu we door weer en wind en het coronavirus gedwongen worden thuis en soms zelfs binnen te blijven? Er is tot nu toe zo grofweg nog steeds een flinke hoeveelheid aan kleur te zien geweest. Meest veroorzaakt door de natuurlijke aftakeling van veel blad. Maar daarnaast zijn er ook in een aangelegde tuin natuurlijk diverse contrasten met groenblijvers. Door veroudering en de kwaliteit van de weersomstandigheden daarbij geholpen in het verval.
Het gaat hier om een meer natuurlijke tuin nu met nog diverse aantrekkelijke restanten van cultuur.
Zo levert het patroon van het valblad al een heel kleurrijk beeld op. Elk afzonderlijk blad heeft bovendien een eigen vorm en kleurenpatroon zodat het een veelkleurig aanzien heeft gekregen. Hier en daar zijn daarbij ook nog volop of sporadisch vruchten en besjes te vinden. Nog niet door vogels of andere hongerige bezoekers opgeruimd. Zo is er zelfs in de buurtuin nog een echte mispelboom vol met vruchten te zien. In een eigen vuurdoorn zijn in het inwendige tussen de vele stekels oranjerode bessen achtergebleven. Maar de meeste vruchten hebben met hulp van bezoekers inmiddels hun doel al wel bereikt.
De vraag komt dan al gauw naar voren: ”Zijn er nu nog bloemen te vinden?” Daarvoor moet dan wel een rondgang gemaakt worden om daarover enig inzicht te krijgen tussen het verkleuren en vervallen van het blad. En ook het langer blijvende groen van gras en ander bijna altijd groenen zoals mos en overwinteraars.
Dan blijkt het bekeken gebied toch niet helemaal bloemloos te zijn. Zo zijn er nog enkele fletse vervallen rode rozen overgebleven. De bijna jaar door witte rondjes van het meizoentje zijn ook nu nog verspreid in kleine oplage aanwezig. Er is zelfs tegen de huismuur een wat beschutte gele chrysant in bloei en aan de voet van een andere muur staat heel fris een volop rood/wit bloeiende gevlekte dovenetel te pronken.
Een kleine Skimmia struik zit vol trosjes bloemknoppen en een ander draagt enkele rode bessen tussen de bloemen in aanleg. De in de loop van nogal wat jaren fors uitgegroeide Viburnum Tinus struik begint gewoon aan de buitenzijde opnieuw met het vormen van grote vrij platte trossen witte bloemetjes naast de resten van matblauwpaarse kleine giftige bessen.
Aan sneeuwbes struiken zijn aan de toppen van dunne takken nog witte bolle vruchten te vinden.
Zo is er bij nader inspectie toch nog aardig wat kleurigs waar te nemen. Zolang het kan tot de winter zich laat gelden. Het gaat daarbij toch niet enkel om de prachtige bladkleuren. Er is meer te zien!
Jan van Twisk,
Waalre, 21-11-2021
