Druk bezochte lezing van Geert de Vries

Het auditorium van het Hunebedcentrum was donderdagavond 23 februari goed gevuld met een groot aantal natuurliefhebbers, die graag de lezing Poolse toestanden natuurlijk door Geert de Vries wilden meemaken.

Ze werden niet teleurgesteld. Geert vertelde op zijn eigen humoristische wijze over zijn belevenissen tijdens kampeervakanties in het nationaal park Biebrza in Polen vlakbij de grens van Belarus. Het eerste deel van de lezing was een reisverslag, normaal gesproken niet zijn ding maar het ging hem goed af. Hij liet heel mooi zien waarom hij liever kampeert in de stromende regen dan dat hij verblijft in een hotel met stromend water.

Geert is een natuurfotograaf die prachtige foto’s maakt. Maar hij doet het anders dan de meeste natuurfotografen. Hij bedenkt eerst het verhaal dat hij wil vertellen en maakt daar vervolgens de foto’s bij. In zijn lezing waren daarvan talloze voorbeelden te zien. We weten allemaal dat een zeearend groot is maar Geert laat dat zien in een beeld waarin de zeearend te zien is samen met een aantal eksters, een vogel die we allemaal kennen. Een ander voorbeeld. Raven zijn slim maar Geert laat dan zien hoe raven die azen op een prooi van een zeearend samenwerken om een deel van de prooi te bemachtigen. Een raaf leidt de arend af door aan zijn staart te trekken en de ander pakt het lekkere hapje.

Prachtige foto’s van vlinders zijn voor hem belangrijk maar hij laat daarbij ook zien waarom deze vlinders zich thuis voelen in slechts een klein deel van het beekdal. Sommige vlinders zijn heel kritisch en pas als aan alle eisen zijn voldaan kan de soort overleven. Dat laatste is de reden waarom veel vlinders uit Drenthe zijn verdwenen.

Ook maakte Geert zijn toehoorders op beeldende wijze duidelijk waarom  de natuurontwikkeling in het beekdal van de Hunze nooit helemaal het beeld van vroeger zal terugbrengen. Wij focussen ons noodgedwongen op de beek zelf en een relatief klein stukje aangrenzend beekdal. Natuurlijk zijn we blij met wat we in het Hunzedal  bereiken maar als je het oude beeld wil terugbrengen moet je het hele oorspronkelijke beekdal bij de natuurontwikkeling betrekken en dat is niet haalbaar.

Het beekdal in het Nationaal park Biebrzh laat dat oorspronkelijk beeld op veel plekken nog steeds zien. Telkens weer maakte Geert tijdens zijn lezing duidelijk hoe zo’n beekdal eruit ziet. Het verschil tussen de zones die in de winter overstromen, de zones waar veenvorming plaats vindt onder invloed van regenwater en het gebied dat onder invloed staat van mineraalrijk kwelwater. Elk biotoop herbergt zijn eigen planten en diersoorten.

Maar ook in de Biebrhz zijn er bedreigingen. Het intensiever worden van de landbouw, hooilanden die niet meer één keer per jaar worden gemaaid maar meerdere keren, oude landbouwgewassen zoals boekweit en zomerrogge die vervangen worden door gewassen die meer opbrengen. De negatieve invloed van de  toenemende recreatie druk en vooral ook de klimaatverandering. Door de droogte van de afgelopen jaren zag Geert plasjes vol met larven van amfibieën te vroeg opdrogen. Te vroeg voor de larven die nog geen longen hadden ontwikkeld waarmee ze in leven konden blijven op het droge.

Aan het eind van zijn verhaal werd ingezoomd op wat komt kijken bij het maken van de foto’s. De invloed van licht en de nadelen van hard zonlicht. Het geduld dat je moet hebben om vogels en zoogdieren in beeld te krijgen op de manier die je voor ogen hebt. Samenvattend. Wat je moet doen en welke ontberingen je moet doorstaan om het perfecte plaatje te schieten, niet alleen qua beeld maar vooral ook voor het verhaal dat de foto vertelt over die diersoort.