Permacultuur
bron: wikipedia, https://nl.wikipedia.org/wiki/Permacultuur
Permacultuur is gebaseerd op een filosofie van werken mét de natuur in plaats van tegen de natuur. Het is een samengesteld begrip van de Engelse woorden permanent en agriculture en later verbreed tot (permanent) culture. Het begrip is in de jaren 70 aan de universiteit van Tasmanië (Australië) bedacht en doorontwikkeld door Bill Mollison en zijn student David Holmgren. Zij wilden een oplossing vinden voor een groot aantal problemen die de industriële monocultuur landbouw met zich meebrengt, zoals verwoestijning en bodemerosie.
Permacultuur houdt zich bezig met onder andere:
- voedselvoorziening;
- verbeteren van de waterhuishouding;
- productie van brandstof en bouwmateriaal;
- duurzame architectuur;
- het creëren van een sociale structuur;
- het herstellen van door de mens beschadigde landschappen;
- het creëren van een veerkrachtig systeem, dat onder andere bescherming biedt tegen mogelijk negatieve invloeden van de natuur.
Permacultuur is vergelijkbaar met biologische landbouw, die zich ook baseert op ecologie, door het nadrukkelijk gebruikmaken van meerjarige planten en het ontbreken van wisselteelt, jaarlijkse grondbewerkingen en een polycultuur. In de praktijk is permacultuur meestal gericht op kleinschalige zelfvoorzienende landbouw.
Ethische principes
Permacultuur gaat uit van drie ethische principes:
- Zorg voor de aarde
Met aarde wordt hier zowel letterlijk aarde als vooral de aarde in haar geheel bedoeld. Het uitgangspunt hierachter is de overtuiging dat al het leven op aarde bestaansrecht – een eigen intrinsieke waarde – heeft. Alle ecosystemen moeten zich kunnen ontwikkelen.
- Zorg voor de mens
Dit lijkt al inbegrepen in het eerste principe maar wordt toch apart benoemd. Dit principe benadrukt dat het een ontwerpsysteem is voor de menselijke leefomgeving en het voortbestaan.
- Eerlijke aandelen (fair shares)
Dit principe zegt dat ieders verbruiksaandeel van de grondstoffen en hulpbronnen op onze planeet binnen haar grenzen moet blijven.
Individuele keuzes en waarden en lokale verschillen zorgen over de hele wereld voor andere uitkomsten. Permacultuur onderscheidt zich omdat ethiek het uitgangspunt is op basis waarvan besluiten ten aanzien van genoemde principes genomen worden. Het stelt geen dwingende regels, maar stelt ethische reflectie centraal.
