Levendbarende hagedis

Het is nog maar 8 graden en er staat een stevig en koude oostenwind, de zon schijnt echter al een paar uur volop. Een beetje in de windluwte van een oude boomstronk, zie ik opeens een levendbarende hagedis zonnebaden.
Het valt meestal niet mee om ze te vinden. Vanaf de andere kant bekeken zie je in dit geval namelijk niet meer dan een klein kopje ergens in de heide. Je hoort ze ook vaker dan dat je ze ziet. Ze maken zelf weliswaar geen geluid, maar als ze voor je voeten weg vanaf het pad de heide inschieten, hoor je vaak wat geritsel van dode bladeren. Onthoud of markeer dan de plek, loop even een klein rondje en kom dan later – op kousevoeten – terug en je hebt een grote kans dat ie er gewoon weer zit en je hem rustig kan aanschouwen. Dit exemplaar had ik twee weken geleden al eens hier gehoord maar niet gezien. Ze zijn dus bijzonder honkvast, soms zijn ze zelfs jarenlang op dezelfde plek te zien. Waarom zou je immers gaan verhuizen als je het naar je zin hebt?

Tekst en foto’s: Bart Pijper