Op zoek naar de boshyacinten

17-04-2025
Op zoek naar de boshyacinten rondom Baal en Doveren, in de buurt van het stadje Hückelhoven in Duitsland.

Op het bordje bij het begin van het pad stond de oude naam “Scillia non-scripta”. Niet beschreven omdat er geen vlekken op zitten.

Nou, ik vind het ook niet te beschrijven wat een aanblik dit was, zoveel blauwe boshyacinten onder hoge bomen met net verschenen jonge frisgroene blaadjes. Daar valt mijn bosje hyacinthen in de tuin helemaal bij in het niet.
Over de hellingen in het bos lag een blauwe waas van al die bloemen. In de volksmond wordt het ook wel “Wald der blauwen Blumen” genoemd. Ik hoorde dat hier soms busladingen mensen naar toe komen.  Gelukkig was het nu rustig en kwamen we nauwelijks iemand tegen. Het voordeel van regenachtig weer.

Daarna gingen we nog naar een andere plek in de buurt. Dat vond ik nog mooier. Een nogal wild bos met overal boshyacinten met daartussen de witte bloemen van de grote muur. Ook de salomonszegel en een enkele bosanemoon lieten zich tussen al die pracht nog zien. Op de achtergrond het gezang van talloze vogels. Het enige dat nog ontbrak was een beetje zonlicht door de bomen.

Daarna weer verder en naar de rivier de Rur gelopen. Het pad ernaartoe lag vol met slakken, de gewone Wijngaardslak. Nou ja, gewoon.
Blijkbaar kun je die eten, niemand heeft er zich echter aan gewaagd om er eentje mee te nemen.
Op weg naar de Roer zagen we nog allerlei “bijna gewone” planten. Veldkers, bosveldkers, paardenbloemen in vele soorten en maten, reigersbek, ooievaarsbek, opkomende bereklauw. Dovenetel, de wilde gele, de witte, de paarse en zelfs de gevlekte met zijn mooie paars-roze kleur.
Wat het meeste bijbleef van deze mooie middag was echter toch de niet te overtreffen aanblik van al deze duizenden blauwe bloemen, de scillia non-scripta.
Niet naast de deur maar een bezoekje meer dan waard.