De Paardenbloem

Overal om je heen zie je nu de gele bloemen van de paardenbloem. De plant wordt vaak als onkruid bestempeld en is daardoor niet populair bij mensen die houden van nette tuintjes. Met veel moeite wordt de bloem dan uit de tuin geschept of platgebrand. Toch heeft deze plant veel goede eigenschappen, je kunt een paardenbloem ook als zegen voor de tuin zien.

Paardenbloemen bloeien vrij vroeg in het voorjaar en zijn zo een dankbare voedselplant voor de bijen. Als we paardenbloemen onthoofden zoals in veel parken, groenstroken en tuinen gebeurt, is er niks meer te eten. Alle stukken grond die we intensief maaien dienen niet langer meer als bloemenwinkel voor bijen en vlinders. In een tijd dat bestrijdingsmiddelen al gevaarlijk grote hoeveelheden bijen en vlinders hebben doodgemaakt, is het niet handig om ze ook nog van hun voedsel te beroven. Als de bijen en vlinders uitsterven, worden onze fruitbomen en groenten niet meer bevrucht. Geen appels en peren meer, geen pompoenen, tomaten, komkommers en courgettes meer.  Door meer paardenbloemen te laten bloeien, helpen we dus de bijen, de vlinders en onszelf.

Een paardenbloem bevat allerlei medicinale eigenschappen. Je kunt ze eten als een wilde groente. Er zitten de vitaminen A, B1, B2, C, E in. Het blad bevat veel ijzer, magnesium en calcium, mangaan, natrium, seleen, silicium, fosfor en koper, calcium en chroom. Voordat je op een blad gaat lopen kauwen even een waarschuwing: de smaak is nogal bitter. Daardoor kun je paardenbloemblad beter in een salade verwerken met andere slasoorten of er een smoothie van maken met andere groenten en fruit. De wortel van paardenbloem wordt gedroogd en vermalen tot poeder, vervolgens in capsules gestopt en in potjes verkocht als Taraxum, de botanische naam voor paardenbloem. Paardenbloemwortel heeft een gunstige werking op onze lever.

Bron: Bloei!