Eekhoorn
Natuurweetje gepubliceerd op 2 juli 2017
Jaren geleden kregen wij als verjaardagscadeau een kunststofbol die met een zuignap aan een ruit gekleefd moest worden. We hadden het ding ooit op een reis door Zweden in werking gezien als vogelvoeder reservoir. Dus netjes volgens instructie de bol op een strategische plek tegen de dubbele ruit van de woonkamer geplakt en er zonnepitten in gedaan. Geen vogel gezien! Veel te eng zo.
In de volgende winter kwam er aarzelend een hongerige koolmees op af. Later ook pimpels en zelfs sijs en groenling en ooit een bonte specht. Het was dus wennen zo dicht bij de mensen. Alhoewel we in hoofdzaak alleen in de winter dieren voeren had ik onlangs bij het opruimen van een voorraadkast een restje zonnepitten aangetroffen. Niet in de vuilnisbak dus maar in de raambol. Geen vogel gezien.
Vanmorgen bij het open trekken van het gordijn kwam de bol in het zicht met daarin een rode eekhoorn. De kop stak er aan de ene kant uit, druk etende met de handjes erbij. Aan de andere kant waaierde de grote pluimstaart.
Snel – voor zover nog mogelijk – naar boven en mijn fototoestel gehaald. Voorzichtig van verre snelle mislukte foto’s gemaakt en daarna steeds dichterbij. De handjes en de kaken gingen ongestoord door met zo nu en dan een graai naar achteren in de bol om de volgende pit te pakken. Zo kon er een hele reeks foto’s gemaakt worden. Een uniek gebeuren. Mijn hele dag is weer goed!
Jan van Twisk
Waalre, 2-7-2017
