Bloemen en planten
Christusdoorn
Er zijn maar weinig planten in onze streken die (bijna) voortdurend het hele jaar door bloemen produceren. Wel de Euphorbia milii oftewel de Christusdoorn. Lid van de Wolfsmelkfamilie en behorend tot de kamerflora. Deze plantensoort is maar weinig eisend maar heeft wel behoefte aan enige warmte. Daarmee aangevend dat de oorsprong op het veelzijdige en subtropische Madagascar gezocht moet worden. Daarvandaan werd de plant in 1821 meegebracht naar Frankrijk door baron Milius, de toenmalige Franse gouverneur van het eiland Reunion.
Mogelijk was de plant echter al in de verdere oudheid in het Midden-Oosten bekend en in gebruik. De afscheiding van giftig melksap werd immers al lang gebruikt als geneesmiddel (arts ca. 100 n.C: Euphorbios).
Bekender nog is de doornenkroon van Christus.
Opvallend in ieder geval zijn de hoekige stam met een rijkdom aan stevige en scherpe doorns en de langdurig aanwezige meestal rozerode ronde platte bloemen. Vooral in het voorjaar geniet de koudegevoelige plant van gematigde binnenhuis temperaturen met de bloemproductie. Maar ook in de rest van het jaar is er bloei. Bladgroei en stekelvorming vindt onverminderd plaats. Het laatste maakt het hanteren van de plant moeilijk. Vandaar dat de plant gemakkelijk de vrijheid krijgt om rustig door te groeien en te bloeien. Zo worden de enkele rechte staande stengels steeds langer en langer en vereisen op den duur extra steun om niet om te vallen.
De bloemvorming altijd op de top gaat gewoon door en trekt de aandacht. Tot tenslotte de onmisbare snoeischaar uit nood een drastische ingreep moet doen om het stekelige wonder af te knippen. Als er dan een stuk basisstengel de vrijheid krijgt om te blijven staan kan na het opdrogen van de kleverige matig giftige en irriterende sappen als wondafdekking het herstel plaats vinden. Na enige tijd komt er dan bovenaan de oude stomp weer een nieuwe zijstengel en ook bladvorming te zien.
Na nog langere tijd zullen op de top daarvan ook weer die typische bloemen op steel gevormd worden. Regeneratie van de bij de Wolfsmelk-achtigen opvallende bloeiwijze met “bloemen” die uit 2 vlakke in elkaar gedraaide schijven rozerode kelkbladen bestaan (Cyathium = beker). Gelijkend op een schaaltje met op de bodem een tweeslachtig geel hartje als inhoud. Dat is de hele “bloem”.
De plant kan er zo weer een paar jaar tegen.
Jan van Twisk,
Waalre, 10-12-2022
