De zwarte grond

Het is komkommertijd en in de krant staat niet veel bijzonders te lezen. Iets over een snoek en iets over snoei. Mijn aandacht werd gevangen toen ik langs de Hoofdstraat fietste en zag hoe de bomen gesnoeid werden. Iets waar ik hartje zomer met temperaturen van boven de 25 graden nu niet direct op had gerekend. Dat er een bak water gevuld zou worden wel, maar dat van snoeien, dat begreep ik even niet. De snoei had een reden en die werd in een persbericht uitgelegd. Het had anders gekund maar de hitte en droogte spelen iedereen parten, ook de bomen.
Aangezien ik een dag eerder weer eens verdrietig werd van de bloembakken, gevuld met zwarte grond, op de Hoofdstraat, moest ik er wel een stukje over schrijven op facebook. Het werd gedeeld, het werd begrepen en menigeen had er iets over te zeggen. De gemeente had in een persbericht uitgelegd over de lege bloembakken met zwarte grond. De bakken blijven zwart tot in september want er is plantenschaarste en het heeft geen zin om een tijdelijke oplossing te verzinnen. Het wachten is op een samenstelling van bijzondere planten, gevarieerd en met een combinatie van bladtexturen en langdurige bloei. Dan komt de Hoofdstraat tot leven.
De gemeente is in mei uitgeroepen tot Bijvriendelijke gemeente en de wethouder heeft de daarbij behorende borden uitgereikt aan de werkgroepen van Zuiderpark en Steenbergerpark. Een belangrijke factor voor het verkrijgen van de titel Bijvriendelijke gemeente, vormt de actieve samenwerking met vele bewoners, IVN en Landschapsbeheer Drenthe. Zij leveren een grote bijdrage aan de bevordering van biodiversiteit binnen de gemeente.
Voor het centrum van Hoogeveen, waar de bloembakken vol bruikbare grond zit, gelden andere regels? Daar wachten ze tot de planten beschikbaar zijn. We hadden met gemak een wedstrijd kunnen uitschrijven ‘Wie verbouwd de hoogste zonnebloem in het centrum’. Of gewoon een-jarigen voor bij, vlinder en de mens. Nee, de bakken blijven leeg tot in september en dat is het dan. Het roept toch iets van een gevoel op, iets van burgerlijke ongehoorzaamheid of ‘guerrilla gardening’. In mijn gedachten is alles gevuld met allerlei zaadjes van bloemen die zelfs nu nog tot volle wasdom gaan komen. Gewoon omdat de grond er is, de biodiversiteit ook voor het centrum geldt en omdat mensen nu eenmaal genieten van kleurige fleurige bloemen. De verbazing over de lege bloembakken en de dag erna over de snoei van de bomen en daarna over het leegvissen van de plas bij Schoonhoven, dat alles leert mij weer dat de mens heel ver van de Natuur is verwijderd. Terwijl wij Natuur zijn.
Gaat het al regenen?