Het loslaten is begonnen

Half november en alles is nog zo groen. In de tuin, in het bos. Verbazing over de blaadjes die vallen maar nog helemaal groen zijn, ze hebben geen tijd gehad om te verkleuren maar wel om los te laten. Bomen moeten dat wel doen, ze gaan in winterrust. Ze gaan zich tijdens de winterrust voorbereiden op een nieuw groei en bloei jaar en kijken niet terug naar het jaar ervoor. Ze kijken ook niet vooruit, of het moet al zo zijn dat ze door de klimaatverandering ineens te maken krijgen met extremen waardoor ze een berg vruchten geven, om voor nageslacht te zorgen, mochten ze omvallen. Bomen leggen al massaal het loodje. Doordat het te droog is (geweest), doordat er ziektes zijn, door handelingen van de mens. Gelukkig zijn er tegenwoordig slimme boomspecialisten die steeds meer en beter weten te vertellen over bomen en gemeentes en groene organisaties daarin kunnen ondersteunen.
De status, de kwetsbaarheid, de waarde van de bomen. Heel veel zaken hebben in een stedelijk gebied te maken met bomen. Veiligheid, is het eerste wat op het lijstje staat. Vervolgens is de overlast enorm. Vooral in de herfst. Maar ook in de rest van het jaar staat een boom soms ter discussie. De boom staat verkeerd want de zonnepanelen kunnen hun werk niet doen. Worteldruk die schade maakt aan straat of stoep. Of bij meer windkracht dan ‘normaal’ geeft takbreuk of juist een hele boom die omgaat, ook overlast. Maar de topper van alles is de klacht over de blaadjes. Vallende blaadjes in de herfst, het doet wat met mensen. Een soort van paniek slaat toe. Alles ligt ineens vol blaadjes, elk jaar opnieuw ook nog. Wat door veel mensen toch als rommelig wordt ervaren, is het voor iets anders weer heel goed, namelijk de bodem. En nog mooier, pak een zak, stop die vol met blad, doe er iets water bij. Knoop de zak dicht, prik er een paar gaatjes in en zet het ergens in een hoekje waar niemand er last van heeft. Je maakt de mooiste compost zelf binnen drie maand en een half jaar later heb je, je eigen potgrond gemaakt! Het ontvangen van het loslaten, zo noem ik het maar.
Het heeft ook wel iets moois. De bomen maken zich op voor de ruststand, dat zouden mensen ook eens moeten doen. De bladeren die vallen zijn een spiegel voor de mens. Het geeft ook rust om los te laten. De ballast van je af laten glijden en uitkijken naar een nieuw jaar. Gewoon langzaam afscheid nemen van de zomer, overgaan in de herfst, ons opmaken voor de winter en dan in de ruststand. We laten het oude los en stemmen 22 november met ons groene hart voor een toekomst op een gezonde leefomgeving.

Hoogeveensche Courant 12-11-2023 Grietje Loof