Argusvlinders in de Bovenkerkerpolder

De argusvlinder is een makkelijk herkenbare vlinder uit het geslacht van de zandoogjes. Op beide voorvleugels bevindt zich één oog en op beide achtervleugels zitten meerdere ogen, waarvan drie zeer opvallend. De vlinder is genoemd naar de Griekse reus Argus, die over zijn hele lijf verspreid wel honderd ogen had. De vlinder is de laatste jaren wat aantallen betreft in een vrije val geraakt, waarschijnlijk door klimaatverandering. In Oost Nederland is de argusvlinder eigenlijk helemaal verdwenen, terwijl in het westen nog redelijke aantallen te vinden zijn, hetgeen veroorzaakt wordt door het feit, dat het een typische graslandvlinder is. Maar ook hier in het westen heb je argusogen nodig om de vlinder te vinden. In 2018 ontdekten weidevogelteller Aad van Paassen en vlinderteller Dic van Hummel onafhankelijk van elkaar nogal wat argusvlinders in de Bovenkerkerpolder. Na deze toevallige ontdekking zijn ze gerichter gaan tellen en nu blijkt de polder een flinke populatie argusvlinders te herbergen. Toen Dic vorig jaar zijn aantallen getelde vlinders naar de vlinderstichting opstuurde, werden zijn resultaten met argusogen bekeken. Dat aantal van 33 getelde vlinders langs een klein stukje van het Hans Schipperspad zal toch wel een typfoutje zijn, zo kreeg hij van de stichting te horen. Maar nee, tijdens een telling in de zomer van 2022 telde Aad ruim 140 exemplaren en Dic kwam op een ander stuk tot ruim 100 vlinders.

Wat het geheim achter de grote vlinderaantallen in de polder is, daar zijn zelfs vlinderexperts het niet over eens, maar kennelijk is het beheer van de polder gunstig voor de bedreigde insecten. Gevarieerd maaibeleid, bloemstroken en slootkantenbeheer zijn kennelijk koren op de molen van de vlinder met de vele ogen. De vlinder vliegt in zogenaamde generaties. De eerste generatie van half mei tot half juni, waarna eitjes afgezet worden op diverse soorten grassen. De tweede generatie vliegt zo rond begin augustus en tellingen in deze maand leveren de meeste exemplaren op. Soms vliegt er in september nog een derde generatie. Uit de eitjes van deze laatste generatie komen rupsen die zich tegoed doen aan het gras. In deze vorm overwintert de vlinder om in het volgende voorjaar weer uit te vliegen.

Half maart organiseerde IVN Amstelveen een thema-avond omtrent de argusvlinder. Er waren presentaties over vlinders en weidevogels, maar ook kwamen er boeren aan het woord over de manier waarop zij zich inzetten voor een zo optimaal mogelijk beheer van de polder. Dat de Bovenkerkerpolder een succesvol gebied is voor weidevogels en vlinders komt door goede afspraken tussen natuurbeschermers en boeren. Beide groepen stonden hier zij aan zij om het zo goed mogelijk te doen voor de vogels en de vlinders en niet, zoals zo vaak in de media wordt gesuggereerd, tegenover elkaar. Eenieder die erbij aanwezig was sprak van een inspirerende avond.

Henk Breij