Wandeling langs de Kromme Aar 24 april 2022
Wij zijn om 2 uur vanaf de Veenweiden vertrokken voor een rondje langs de Kromme Aar. Het was er schitterend weer voor.
Hier een korte impressie van de wandeling.
We zijn eerst langs een damwand gelopen waar een klein hoogteverschil van het water gerealiseerd is. Op deze plek kan je in de winter, wanneer het vriest, de ijsvogel spotten.
IJsvogels eten alleen maar vis en hier kunnen ze altijd vissen doordat vanwege het hoogteverschil het water valt en dus doorstroomt als elders het water bevroren is.
Hier in de nabijheid lagen heel veel afgezaagde takken op de grond. Die zullen in de loop van de tijd verteren en zorgen voor een voedselrijke bodem. De takken zijn een schuilplaats voor vogels, zoogdiertjes en insecten. Maar men wil ook niet te veel takken overal hebben omdat de begroeiing anders te eentonig wordt.
Even verder stond look zonder look. Dat is een 2 jarig soort kruid van de kruisbloemige familie (zoals ook de pinksterbloem). Het heeft een lichte knoflookaroma.
Hier zagen we ook het oranjetipje. Een klein wit vlindertje met een oranje vlekje op de punt van de vleugels. Zo ziet het mannetje eruit maar het vrouwtje lijkt op een koolwitje en heeft aan de onderkant van de vleugels groene vlekjes. Deze vlindertjes hebben een bepaalde temperatuur nodig om te kunnen vliegen. Dat is zo’n 17 graden. Als het kouder is, zal men ze dan ook niet zien vliegen.
Er zijn vlinders die in de winter wegtrekken naar Spanje, de atalanta en de distelvlinder bijvoorbeeld maar er zijn ook soorten die hier overwinteren.
Ze kunnen als ei, rups, pop of volwassen vlinder (de dagpauwoog en citroenvlinder bv.) overwinteren. De dagpauwoog zoekt een beschut plekje in een schuur of zo maar de citroenvlinder kan zelfs een temperatuur onder nul overleven.
Ook werd ons verteld over het speenkruid: een plantje dat zich vegetatief vermenigvuldigt. Er zitten kleine okselknolletjes aan de steel. Er zijn dus geen zaden.
In de paddenpoel zagen we veenwortel, een vrij weinig voorkomende waterplant die van juli tot oktober licht roze aren vormt.
Het was weer een leerzame wandeling met veel dank aan beide gidsen: Kees L’Ami en Dick Warmerdam.
Jacinta van Staverden-Meijer
