Wandeling Achter de Bergen

Op zondagochtend 31 oktober vond de wandeling ‘Achter de Berg’ plaats. Met 10 deelnemers en 2 gidsen (Ria Smits en Esther Rutten) hebben we er een gezellige herfstwandeling van gemaakt. Het was geweldig wandelweer. En dat was een grote meevaller na de regenachtige en modderige voorwandeling van de zaterdagochtend ervoor.

We zijn gestart bij de parkeerplaats aan de Schansweg en de Bedafse Bergen overgestoken. Een mooie start om uitleg te geven over de akkercomplexen van weleer, het heidebeheer, het  overstuiven van de akkers en het ontstaan van de Bedafse Bergen. Hier staan we aan de zuidrand van de voormalige heidegebieden De Meeuwerheide en de Grote Heide, die zich uitstrekten tot aan Nistelrode. Direct na de Bedafse Bergen komen we aan bij het zandpad ‘Achter de Berg’. Zo genoemd omdat dit voor de bewoners van Bedaf ‘achter de berg’ is.

We vervolgen onze route door het agrarisch gebied dat is ontstaan na ontginning van de heidegebieden. We doen het zweefvliegveld van Aeroclub Nistelrode aan waar deelnemers van onze wandeling wat ervaringen delen over het vliegen in zo’n vliegtuig. De één wat enthousiaster dan de ander. Na een stuk door een vochtig bos komen we uit op de weg ‘Achter de Berg’. Deze heet zo omdat dit stuk ‘achter de berg’ is voor de bewoners van Nistelrode. Mooi dat ook hier nog restanten van een oude stuifzandwal goed zichtbaar zijn.

Na een zigzagtocht door bosgebied De Meuwel komen we aan bij De Nistel. Een zorginstelling die dagbesteding biedt aan mensen met een beperking of een afstand tot de arbeidsmarkt. Vuurkorven staan aan en wij worden van harte welkom geheten onder de shelters. Een gezellige en sfeervolle plek, met heerlijke koffie, thee en lekkernijen. En wat grappig dat we daar ook IVN Bernheze treffen die ook een wandeltocht hadden uitgezet in die omgeving.

Na een korte pauze lopen we door richting de natuurbrug over de A50, maar net voor die brug draaien we weer af in de richting van Bedaf. We kruisen hierbij enkele keren de peelrandbreuk, zichtbaar in het landschap door hoogteverschillen en het enorm roestbruine water in de sloten. Delen uit die route waren op zaterdag nog zo blubberig dat we de groep op zondag hebben gesplitst: wie droge voeten wilde houden liep mee langs de Canadasweg. Wie voor meer avontuur ging, liep mee langs de waterloop. Gelukkig kwam iedereen veilig en droog aan op de Raktweg waar beide groepen elkaar weer troffen.

Rond 2 uur zijn we terug op de Schansweg. Lekker gewandeld, veel gezien, en het was gezellig met deze groep.

Tekst en foto’s: Esther Rutten