Natuur dichtbij, Revalideren in de Vogellanden

Vanuit mijn kamer op afdeling Wielewaal, in revalidatiecentrum De Vogellanden in Zwolle, schrijf ik deze column. Terwijl de meeste mensen op dit moment van hun vakantie genieten, werk ik hard aan mijn herstel. Revalideren na een herseninfarct is namelijk intensief, het is hard werken, elke dag opnieuw.

Gelukkig is de natuur hier altijd dichtbij. In de huiskamer hoor ik regelmatig het vrolijke, lachende geluid van een groene specht, verstopt in de bomen naast het gebouw. De naam “Vogellanden” is dan ook niet zomaar gekozen. Overal in en om het gebouw zijn vogels te vinden: de Grutto, de Ibis, de Wielewaal, en buiten dus de groene specht.

Direct naast het revalidatiecentrum ligt de beleeftuin, een prachtige tuin die onderhouden wordt door een samenwerking van buurtbewoners en revalidanten. Het is meer dan zomaar een tuin: het is een plek van verbinding, herstel en verwondering. Tijdens mijn verblijf geniet ik er enorm van, en ik ben niet de enige.

Er is zelfs een tuingroep van revalidanten die actief meewerkt in deze beleeftuin. Op een van mijn wandelingen ontmoette ik een buurtbewoner, ook vrijwilliger in de tuin. Hij vertelde me enthousiast dat er vorig jaar maar liefst 25 koninginnenpages rondvlogen. Dit jaar waren ze nog niet gesignaleerd, maar de hoop is groot.

Zijn verhaal maakte me nieuwsgierig. In de tuin staan volop venkelplanten en wilde peen, precies de planten waarop deze prachtige vlinders hun eitjes leggen. Bij elke wandeling ging ik dus op zoek. Je weet eigenlijk niet goed waar je naar zoekt… totdat je het opeens vindt.

En ja hoor, op een dag vond ik mijn eerste rups. Een prachtbeest! Vanaf dat moment keek ik steeds weer met andere ogen naar de planten. Eerst vond ik niets, toen ineens meer rupsen, pareltjes van momenten. Dat is voor mij de kracht van natuurbeleving: het onverwachte, het kleine geluk, juist wanneer je het nodig hebt.

Terwijl iedereen elders op vakantie is, uitkijkend over bergen, stranden of vergezichten – vind ik mijn uitzicht hier. In een tuin vol leven, hoop en herstel. En eerlijk? Dat is voor mij op dit moment misschien wel net zo waardevol.