De Ransuil

Voor wie veel wandelt maakt in de winter de meeste kans om groepen ransuilen tegen te komen en wat is dat spectaculair. Niet een uil die vanuit het niets in het donker stil over je heen vliegt maar een groep die stilletjes naar je kijkt in het voorbijgaan en lekker blijven zitten.

Je gelooft je eigen ogen niet als je dat voor het eerst meemaakt en wilt het wel met iedereen die je lief is delen. Mijn moeder wandelde vaak in het bos maar zag toch niet zoveel van het dierenrijk. Ik had mijn verhaal over de ontmoeting verteld en wilde haar ook zoiets fantastisch laten zien en nam haar mee naar de roestplek in het bos. En jawel hoor de ransuilen zaten een paar dagen later nog steeds op hun favoriete plekje zich te warmen in de ochtendzon en nog wel op ooghoogte. Haar verwondering om deze bijzondere vogels van zo dichtbij te mogen zien blijft altijd een mooie herinnering voor mij.

Ransuilen lijken op oehoe’s maar zijn veel kleiner. Ter vergelijking een ransuil is zittend 35 cm terwijl een Oehoe mannetje 60 cm is. Ze hebben een bruin, karamel gevlekt verenkleed met donkere vlekjes en gele ogen en prachtige oorpluimen die omhoog staan als de uil alert is. 

’s Winters slapen ze gezamenlijk op roestplaatsen die zich in natuurgebieden, begraafplaatsen of parken kunnen bevinden. Deze slaapplekken kunnen soms jaren achtereen dezelfde bomen zijn maar de voorkeur gaat uit naar naaldbomen die het hele jaar een goede dekking geven. Natuurlijk willen uilen ook een rustig plaatsje hebben om te slapen en niet de hele dag gestoord worden. Een andere voorwaarde is dat er wel genoeg voedsel in de buurt te vinden is. Mocht je deze mystieke vogels zien ga dan geen lawaai maken, dat zou je zelf ook niet willen als je lekker slaapt.

Let in deze tijd overdag op zodat je er niet aan voorbij loopt terwijl de groep een uiltje aan het knappen is.

Tijdens de schemer gaan ze ieder apart op jacht naar een lekker muizenmaaltje en komen tegen de ochtend weer bij elkaar om te rusten. 

Uilen jagen op hun oren en ogen, eenmaal een veld- of bosmuisje in beeld dan vliegen ze er geruisloos op af en is het bijna altijd raak. Onder de roestbomen vind je vaak witte uitwerpselen en ook de braakballen met muizenbotjes en haartjes.

Ik hoop dat je je ogen de kost geeft en de gelukkige bent om een groepje rustende ransuilen tegen te komen. 

Willy van Houte