Lekker buiten werken in een heemtuin
Ondanks de wat grauwe dag verwelkomen vogels me met vrolijk gezang. Ik ben te gast bij Heemtuin De Dwarsgouw in Purmerend en loop het hek door, langs riet en water. Dan komt een man met pet zwaaiend op me afgelopen. Dat moet Louis zijn, de ‘aanvoerder’ van een groep IVN-ers, die deze tuin beheert. Ik zak weg in het drassige gras. Waar was ik met mijn hoofd toen ik vanmorgen mijn nieuwe gympen aan deed?
Louis loopt met me mee naar de groep vrijwilligers. “We zijn net aan de koffie!” Ik laat me het bakkie en de roze koek goed smaken. Louis geeft de groep een update over een gesprek met de gemeente. Begrijpen ze dat ze de grond verschralen en het riet daarom niet in de tuin willen opslaan? En dat de tillast voor de groep te groot is en ze het riet niet zelf kunnen afvoeren? Welke rol kan de gemeente – eigenaar van de Heemtuin – hierin spelen? Er spreekt passie en betrokkenheid uit de groep en er worden kritische vragen gesteld. Dan is de koffiepauze voorbij. “Kom mensen, we gaan weer aan de slag!”
Een nest met 20 ransuilen
Ik blijf nog even staan praten met Louis. “Als klein Amsterdams jongetje ging ik bij de Nieuwe Meer met mijn broer de natuur in. Hij wist een nest met 20 ransuilen te vinden in een tuin van het volkstuinencomplex. Zo indrukwekkend. De eigenaresse van de tuin kwam naar buiten gesneld. ‘Wat zijn jullie aan het doen, jongens?’ Ze had er totaal geen erg in dat er een nest in haar tuin zat. Toen is mijn liefde voor de natuur aangewakkerd. In ’91 werd ik lid van IVN. Ik ging op excursie naar deze heemtuin en ben nooit meer weg gegaan. Nu ben ik coördinator van deze groep en ook van de moerasgroep. Ook geef ik workshops over natuurbeheer en het gebruik van gereedschap.”
Fysiek werk naast kantoorbaan
Vandaag staan verschillende klussen op het programma, waaronder het versterken van de takkenril. Er wordt hard gewerkt, maar er worden ook grappen gemaakt, de sfeer zit er goed in. Een stel met een hond loopt voorbij. “Mooi hè, schat, zo’n takkenhaag?” Vrijwilliger Karin blijft achter om de bramenstruiken te lijf te gaan. “Ik vind het lekker om 1 keer per maand buiten fysiek werk te doen, naast mijn kantoorbaan. En ik leer ook nog eens over de natuur.”
Rijkdom aan inheemse planten
In deze Heemtuin zie je het typische Waterlandse landschap met grote waterpartijen, plasdras, rietkragen, moerasbossen en amfibieënpoelen. Het beheer is botanisch. Dat wil zeggen dat ze de bodem verschralen om een grotere biodiversiteit te creëren. Louis vertelt: “Als we niks zouden doen, zou het gras de overhand nemen. Nu hebben we hier een grote rijkdom aan planten; valeriaan, de gele lis, wateraardbei, de dotterbloem. Als je hier in april komt, dan staat de tuin vol met prachtige bloemen. Oh, kijk daar! Een ijsvogel!”
Het verschil tussen een koolmees en een pimpelmees
Nancy werkt al sinds 2015 in de Heemtuin. “Ik vind het heerlijk om buiten te werken. Ik heb me toegelegd op vogels. Ik begon als leek en wist niet eens het verschil tussen een koolmees en een pimpelmees. Als je buiten werkt, gaat het leren spelenderwijs. Inmiddels herken ik veel vogels en doe ik mee aan vogeltellingen. Ik nam de natuur altijd als vanzelfsprekend. Nu denk ik er meer over na en ben ik me meer bewust van bepaalde keuzes. Ik ben heel blij dat de gemeente nu ook ecologen in dienst heeft. Zij hebben er goed zicht op.”
Groen paradijs
Dan is het tijd om op te ruimen. Ik neem nog wat foto’s en ga op huis aan. Mijn schoenen zijn niet om aan te zien, maar het maakt me niks uit. In april, dan breng ik weer een bezoek aan deze bijzondere plek. Ik stel me een groene geurende bloeiende tuin voor, met een plas vol kwakende kikkers en salamanders, libellen, orchideeën langs de waterkant en ijsvogels die over het water scheren. Of neemt mijn fantasie nu de overhand?
Ook aan de slag in de natuur? Bekijk het aanbod!
