Natuurmomentje Louwra: bazen van de Jordaan
IVN-er Louwra is al haar hele leven natuurliefhebber en sinds een paar jaar inwoner van de Jordaan, één van de Amsterdamse wijken die normaal gesproken wordt platgelopen door toeristen. Vaak gaat Louwra de stad uit om natuurgebieden op te zoeken, maar vanwege de huidige Corona-maatregelen blijft ze nu veelal in de buurt. Vandaag neemt ze ons mee tijdens één van haar wandelingen door de buurt, waar het momenteel erg rustig is. Toch blijkt dat het niet zo rustig is als het lijkt. Alleen spelen op dit moment geen mensen de hoofdrol: tijd om kennis te maken met de èchte bazen van de Jordaan.
“Vanaf de Noordermarkt loop ik naar de Brouwersgracht, waar ik de brug oversteek voor mijn eerste stop. Een paar dagen geleden heb ik je hier voor het eerst gespot. Jij en je partner hebben naast een woonboot een prachtig nest gemaakt op een drijvende autoband. Het bouwsel is samengesteld van takken, plastic verpakkingen en rietjes. Als ik aankom heb je je kop lekker warm tussen je veren, maar alert als een moeder in spé hoort te zijn komt deze al gauw tevoorschijn. Even sta je op en vang ik een glimp op van 4, of misschien zelfs meer, mooie witte eieren. Meerkoeten kunnen wel drie legsels per jaar uitbroeden en vaak helpt de kroost van het eerste legsel met de opvoeding van de kuikens uit het tweede en derde nest. Dit is jouw eerste legsel van het jaar en ik kijk uit naar de dag dat je kuikens met hun vuurrode kopjes uit hun ei kruipen!
Ik loop verder en steek de volgende brug weer over. Ik blijf op de Brouwersgracht en vlak voor de hoek naar de Lijnbaansgracht stuit ik op een andere grote baas, boven op een auto. Rechtopstaand op uw hoge poten, met opgeheven hoofd en wapperende kopveren. Alsof u na de koude nacht lekker staat op te warmen in het zonnetje. U bent duidelijk niet onder de indruk van mijn aanwezigheid, want ik kan u gemakkelijk tot drie meter afstand naderen. Als ik nog een stapje naar voren doe zie ik u toch een beetje aarzelen. Langzaam gaat uw linker poot omhoog en zet u een stapje naar voren, daarna volgt ook uw rechterpoot. Deze bedachtzame manier van voortbewegen doen reigers ook vaak in het water en is bedoeld om prooien, veelal vissen en amfibieën, niet af te schrikken. Ik besluit u niet langer te storen in uw ochtendritueel, maar hoop natuurlijk dat ik u nog eens zie!
Ik sla de hoek om naar de Lijnbaansgracht en aan het eind van de Westerstraat zie ik drie typische stedelingen, ik vermoed twee heren en een dame, dat kan nooit goed gaan. Al snel vliegt één van jullie heren op. De ander doet een poging om indruk te maken op de dame door luidkeels te koeren en op en neer te buigen. Een paar dagen geleden vroeg mijn vriend: “Hoe moet dat nou met alle duiven in Amsterdam, die weten toch helemaal niet hoe ze zelf eten moeten vinden?” Interessante vraag, ik hoop dat jullie overgaan op een wat gezonder dieet nu alle toeristen die jullie patat en koekjes voeren verdwenen zijn!
Ik besluit dat het tijd is om naar huis te gaan. Via de Westerstraat, loop ik terug. Ik besef me dat ik deze straat nog nooit zo rustig heb gezien. Wat mensen betreft bedoel ik, want de echte bazen zitten als je goed kijkt nog steeds overal!”
Wil je ook vrijwilliger worden bij IVN?
Bij IVN zijn ongeveer 10.000 vrijwilligers actief. Onze vrijwilligers maken mensen bewust van de waarde van natuur en het belang van duurzaamheid. Zij organiseren heel veel activiteiten in en over de (plaatselijke) natuur. Denk aan excursies door natuurgebieden, vergroening van straten en buurten, lezingen over biodiversiteit, cursussen over planten en dieren, opleidingen tot IVN Natuurgids, natuurlessen voor het basisonderwijs, slootjesactiviteiten voor kinderen, paddenstoelenactiviteiten en nog veel meer.
Lijkt het je leuk om vrijwilliger bij IVN te worden?
