Bomen en struiken
Groei en bloei
Natuurweetje gepubliceerd op 28 april 2018
Vanuit mijn werkkamer op het eerste verdiep is er goed zicht op een kersenboom. Groei en bloei zijn zo duidelijk te volgen en fotografisch vast te leggen. Het hele gebeuren van kale tak tot het einde van de rijpe kers laat zich hier goed bekijken. Daarbij komen vanzelf onbekende dingen en gebeurtenissen in een duidelijker licht te staan. Bovendien is er niemand die zich hierover zorgen hoeft te maken want de kersen zijn oneetbaar. Voor de mens althans. Te zuur.
Bovendien worden ze, voordat ze helemaal volgroeid en uitgerijpt zijn. opgegeten door gretige vogels. Vroeger waren dat meest spreeuwen en lijsterachtigen maar die zijn bijna verdwenen en vervangen door houtduif, ekster en vooral kauwen.
Maar voordat het zover is moet er nog een heleboel gebeuren om aan de nawinterse kale takken de knoppen te laten zwellen en uitbotten. Daarbij is goed te zien dat er aan de twijgen twee soorten knoppen zitten, dikkere en slanke. De vraag was nu of die dikke soms de bloesemknoppen zouden zijn. Temeer omdat de kersen meestal aan die twijgen komen.
Toen evenwel de tijd om uit te botten gekomen was bleek de dit jaar overweldigende bloesem aan de hele tak voor te komen en daarbij ook aan de top. Bijna dan, want vooral daar waren die spitsere knoppen gezien. Die bleken dus toch in hoofdzaak bladleverancier te zijn en geen kersenbloesem in de dop.
Dit jaar was dus de bloei overdadig en daarmee ook de rommel rondom van de afgevallen en weggewaaide bloemblaadjes. Het blad heeft zich intussen aan de top vooral aardig ontwikkeld. Het wachten is nu op de groei van de vruchten. Zijn er genoeg bijen en hommels op tijd actief geweest om alle bloemen te bedienen? Op de takkensplitsingen komen ook altijd veel kersen tot volwassenheid en het beeld daarvan geeft mooi weer hoe de vrucht al goed te zien is met nog de kelk, stamper en meeldraden er op. Dat moet er dus allemaal nog af en de vrucht zelf moet nog tot groene kers gevormd worden. Een aantal blijkt dan slechts een loze vrucht te zijn gebleven en zal nog afgestoten moeten worden. Maar veel zien er al bol en groen en veelbelovend uit. En als ze de tijd krijgen worden het zelfs nog rode sappige lokvruchten voor vogels en mens.
Nou, die vogels weten er straks wel raad mee. Ze zijn al komen kijken.
Jan van Twisk
Waalre, 26-4-2018
