Dauw

Natuurweetje gepubliceerd op 17 november 2019

Twee graden Celsius onder nul en daardoor een wit mastiekdak bij het morgengloren. Dat betekent dus ook witte natuur rondom en daarmee zelfs witte natuur in de tuin. En inderdaad blijken de laatste series bladeren aan boom en struik met iets wittigs bedekt te zijn. Het grasveld vertoont het nog duidelijker en is niet groen maar grijsgroen door de bevroren dauwneerslag. Een beetje aangevroren vocht uit de atmosfeer. Autobezitters weten er van. Dat betekent “krabben”.

Een uurtje later komt de zon de dag verwarmen en is de witte of grijze wereld aan het ontdooien. Nu wordt alles glimmend doordat het nat is van de ontwaakte dauw. Opvallend is dan dat er in en onder bomen een tijdje druppels vallen en de glans van de resterende laatste nog aanwezige verkleurde herfstbladeren vermindert. Een geduldige kijker ziet dan ook dat er nogal wat druppels vallen zodat de aarde er onder echt nat wordt. Eigenlijk zelfs meer druppels dan je zo zou verwachten.

Nu is het ook ineens duidelijk te zien wat de wijngaard eigenaar in het binnenland van het zuidelijk kustgebied van Zuid-Afrika bedoelde. Op mijn vraag hoe in dit gortdroge land een florerende wijngaard mogelijk was vertelde hij dat de morgendauw voldoende vocht aanvoerde voor de waterbehoefte van de wijnstokken. Dicht bij de zee was de luchtvochtigheid groot en leverde aan de aarde voldoende morgendauw.

Maar dan komt nu natuurlijk wel de gelijkenis tevoorschijn met het gelijksoortige beeld hier thuis.

Jan van Twisk,
Waalre, 17-11-2019

Meer natuurweetjes