Bloemen en planten
Verslag plantenwerkgroep: afsluiting 2023 in de Millingerwaard
Op donderdagochtend 7 september staan acht fanatieke leden van de Plantenwerkgroep in de startblokken op de Losplaats in Uden. Als afsluiting van een half jaar determineren en inventariseren in gemeente Maashorst maken we een excursie naar een heel ander type gebied: de Millingerwaard. Met twee auto’s óp naar Kekerdom! Ondanks dat de temperatuur vandaag op zal lopen naar 300 en meer…
Lies en Wil hadden een route voorbereid van 7km, maar al gauw blijkt dat dat niet haalbaar is met ons. Er is zoveel te bekijken, te genieten, te determineren, te bediscussiëren. Het schiet niet op. Wij, bewoners van de hoge droge zandgronden van Oost-Brabant, bijten onze tanden stuk op allerlei planten en bomen in dit waterrijke gebied aan de Waal. En verbazen ons over de enorme hoeveelheid Japanse Duizendknoop langs het pad. We concluderen dat er geen beginnen meer aan is om dit te verwijderen. Slechte zaak…
Stekelnoot en Grote Klit vallen regelmatig op en een Katwilg pronkt met zijn niet echt wilgenachtige blaadjes. Bij vogelkijkhut Flevopost missen we het gekrakeel van watervogels, maar we zien onder ons in het water wel Krabbenscheer, Vederkruid, Pijlkruid (bolvormige vruchten), Watertorkruid (witte schermen) en de gele bloemetjes van de Watergentiaan tussen de vlakke drijvende bladeren van de uitgebloeide Gele plomp.
In mijn notitieboekje noteer ik Smalle aster (die tegen mijn zin voor Zomerfijnstraal wordt uitgemaakt…), Rode Ogentroost (vrij zeldzaam), Zwarte Toorts (paarsrode meeldraden in de gele bloemetjes in de aar), Slanke mantelanjer (volgens Wikipedia zeer zeldzaam). Als meningsverschillen hoog oplopen ─ “Is dit nou Moerasandoorn of Gevlekte Dovenetel?” ─ worden de determinatie apps op diverse telefoons geraadpleegd. Tegenwoordig zijn Obsidentify en Plantnet onze grote vrienden! Of vijanden als zij de plank misslaan… Bovendien ruiken die apps niet hoe sterk een Andoorn stinkt. Zoals deze(!).
We pauzeren voor de lunch in het zand op een strandje in de schaduw van populieren, onderaan het hoogste actieve rivierduin in Nederland. Lies heeft met Wil gedegen voor gewandeld en troont ons mee naar de Zwarte Populier die heel veel spiraalvormige bladsteelgallen heeft, veroorzaakt door de Spiraalluis. Anneke en Thea verdiepen zich in zwammen op een boomstronk; de digitale Paddenstoelencursus doet zijn werk!
Weer aan de wandel passeren we op afstand de 800 jaar oude bomen die in de Waal zijn opgegraven. Ze staan fier rechtop als een monument historisch te wezen. Bij de in verval geraakte steenfabriek gaan we door de knieën voor flinke plakkaten bloeiende Grote tijm, een Rode Lijst soort.
Tot ieders opluchting staat een dammetje niet meer helemáál onderwater, zoals een paar dagen geleden wél het geval was. Zo kunnen we onze route op een prachtige, toch ietwat spannende manier kort- en afsluiten. Als we ons uiteindelijk in de schaduw bij wilderniscafé De Waard van Kekerdom hebben gesetteld concluderen we met zijn allen dat deze excursie zeer de moeite waard is geweest: prachtig, boeiend, leerzaam, gezellig. En warm… Dank aan Lies en Wil voor het organiseren, en dank aan het bestuur voor de welkome verfrissing op het terrasje in Kekerdom.
