Biodiversiteit
Verslag Fietstocht Duits Lijntje, Wijboschbroek en Kilsdonkse Molen
Op zondagochtend 16 juli om half 11 hebben zich 36 mensen verzameld om deel te nemen aan de fietstocht. Verdeeld in twee groepen vertrekken de deelnemers begeleid door Thea en Joep. Gelukkig zijn Chris en Lies erbij om de groepen van achter in de gaten te houden. Het is een winderige ochtend, maar bijna alle deelnemers fietsen elektrisch.
We vertrekken richting Zoggel, waar we voor het eerst de voormalige spoorlijn kruisen. De spoorrails in het wegdek en de andreaskruizen zijn verwijzingen naar het spoorlijntje, evenals het speeltuintje iets verderop. Opvallend dat een paar deelnemers dit nog nooit opgemerkt hadden. In het centrum van Uden is verder niets meer zichtbaar van het Duits Lijntje behalve een paar straatnamen, zoals het genoemd wordt.
Het Duits Lijntje bestrijkt een afstand van ruim 100 kilometer, van Wezel in Duitsland tot Boxtel. De eerste trein heeft hier gereden in 1873, dit jaar precies 150 jaar geleden.
Het lijntje vormde een verbinding tussen Oost en West, zowel in Boxtel als in Wezel was er aansluiting op reeds bestaand spoorwegennetwerk. Het werd gebruikt voor personenvervoer, maar vooral goederenvervoer.
We volgen zoveel mogelijk het traject van het Duits Lijntje. Het vormt een groen lint door het landschap door de hoge bomen die erlangs groeien. Er wordt uitleg gegeven over de droge ecologische verbindingszone (EVZ) die het Duits lijntje is, en de natte EVZ die de Leijgraaf is. Op de brug over de Leijgraaf is in de oorlog een trein in brand gestoken door het verzet. Even verderop, waar de spoorlijn de Corridor kruist, is in de oorlog een trein met soldaten ontspoord, ook door het verzet. We komen langs wachtpost 22, waar weer door deelnemers herinneringen worden opgehaald, en vervolgen het spoorlijntje door Het Ven in Veghel naar wachtpost 19. Hier zijn de spoorbomen nog zichtbaar. Het was een handbediende spoorwegovergang, de hendels zijn nog aanwezig. Bij wachtpost 19 fietsen we langs het rangeerterrein, met nog enkele treinstellen van de SIEMei.
Voorbij het rangeerterrein volgen we het Duits Lijntje tot aan de Zuid Willemsvaart. Hier liggen de spoorrails nog. Over het kanaal nemen we afscheid van het Duits Lijntje. Met flinke tegenwind vervolgen we onze weg richting het Wijboschbroek. Dit is een laaggelegen waterrijk gebied, waar de kenmerkende populieren staan voor de klompenindustrie van Sint-Oedenrode van vroeger. Het is een prachtig gebied waar in het voorjaar de zeldzame Slanke Sleutelbloem veelvuldig bloeit en tevens de Bosanemoon en het Speenkruid.
We pauzeren bij de Schaapskooi, waar we het hopveld bezoeken en tevens onze boterham kunnen opeten. De hop groeit hier aan vier meter hoge draden. Het zijn allemaal vrouwelijke planten, die de hopbel dragen. Daarin zitten de stoffen die hun speciale bittere smaak geven aan het bier, maar ook aan kruidenbitters.
Na een pauze van ruim een half uur fietsen we het Wijboschbroek uit, richting Heeswijk-Dinther. We volgen een mooie route richting Kilsdonkse Molen. Dit is een bijzondere molen. De enige in Nederland waar een watergedreven oliemolen en watervlucht korenmolen gecombineerd zijn. Hij staat aan een lus van de Aa.
Verderop fietsen we via een verscholen zandpad langs Zwanenburg, een landgoed dat dateert uit de 14e eeuw. Dit was een van de eerste versteende huizen in deze omgeving. Het bouwwerk bestaat uit meerdere gedeeltes; in de loop van de tijd zijn er verschillende stukken bij gebouwd. Hoewel de groep bestond uit frequente fietsers was dit toch een paadje waar een aantal nog nooit geweest was.
Langs de Dintherse waterzuivering volgen we onze weg richting Uden, waar we onderweg opnieuw de Leijgraaf in het landschap vinden.
Na een mooie, maar winderige tocht, sluiten we de fietstocht weer af op het Lievevrouwenplein.
