100 dagen
Op het moment van lezen duurt het nog 12 dagen. Dan zijn de 100 dagen voorbij. Zoals alle dagen vlogen die 100 dagen ook voorbij. Het zit er bijna op, het 100-100-100 dagenproject in Hoogeveen. Alle deelnemers gaan dit samen afsluiten en ik ben wel heel benieuwd naar het uiteindelijke resultaat. Tot nu toe staat de afvalmeter van de deelnemers op 0.6 kg restafval en het totale plaatje landelijk, maar ook in Hoogeveen, op 9 kilo afval. Dan praten we over een gemiddelde storting per week. Ik had vorige week moeten wegen want het restafval werd gehaald. Maar er zat bijna niks in de afvalbak dus we sparen nog 14 dagen langer. Ik ben benieuwd of ik de 500 gram ga halen. Ondertussen is er bij de Gemeente Hoogeveen de discussie gaande over de frequentie van het ophalen van het restafval. Iets wat u en mij aangaat natuurlijk. Wij willen toch allemaal meewerken aan een schonere en betere toekomst. Dat kan toch gemakkelijk in deze tijd. Tegenwoordig is voor iedere grondstof wel iets te bedenken waar het opnieuw voor te gebruiken is. Het cradle to cradle concept (van wieg tot wieg). Je haalt iets uit de bodem, maakt iets, gebruikt het en gaat het dan hergebruiken. Hout wordt papier, wordt karton, wordt gebruikt door fabrikant, consument, distributiecentrum, winkelbedrijven, wordt oud-papier en gaat weer terug naar de papierfabriek om opnieuw te gebruiken. Consuminderen en hergebruiken. Als je minder koopt hoef je minder weg te gooien. Afval beter scheiden resulteert in meer grondstoffen om te hergebruiken. Na al die jaren van halen, gebruiken en weggooien, kunnen we nu ook brengen en hergebruiken toevoegen. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat je hier niet aan mee wilt doen. Het is helemaal niet zo erg ingewikkeld, dat heb ik wel gemerkt de afgelopen 88 dagen. Het heeft me aan het denken gezet en ik heb acties ondernomen omdat ik door te leren van anderen zelf anders ben gaan ‘gebruiken’. Minder plastics, vooral dat. Mijn stoffen broodzakken doen het goed, de bakjes die ik meeneem naar de markt en dan vooral de verwonderde blikken ‘Neem je eigen bakjes mee? Ja, zo kan het ook’. En ‘nooit over nagedacht’. Ook dat is een zin die ik steeds weer hoor. Dat is het gewoon, we denken er niet meer over na dat het ook anders kan. ‘We zijn erin gerommeld’ zei iemand die een woord zocht voor de manier waarop wij plastic in ons leven hebben toegelaten zonder er verder over na te denken. Want zeg nu zelf, plastic is reuze handig! Maar dan moeten we er wel goed mee omgaan.
Doet u ook mee? Met grondstoffen scheiden?
