Blog #3
Reuring in de Onlanden
Harry Westerhuis
Kortgeleden besloot ik om laat in de middag nog een rondje te gaan fietsen in de Onlanden. Ik fietste naar de brug in de Zanddijk over het Eelderdiep. Ik stapte af en parkeerde de fiets. Ik zag meteen, zelfs zonder verrekijker, dat er twee wel hele grote vogels in het rijtje dode bomen ten noorden van de brug stonden. Het zal toch niet waar zijn… Maar ja hoor, met de kijker zag ik dat het twee zeearenden waren! Ik was helemaal door het dolle heen. Zo mooi zie je ze nu eenmaal niet vaak. De vogels bleven een tijdlang mooi op hun plek en ik kon ze zo goed bekijken. Weliswaar had ik m’n telescoop niet bij me, maar de Swarovski-verrekijker leverde me ook al veel plezier op.
Als jarenlange trouwe IVN’er met de nodige educatieve ervaring, hoopte ik dat er andere geïnteresseerden op de brug zouden stoppen. Dat gebeurde niet, dus sprak ik uiteindelijk een fietsend echtpaar aan met de vraag of ze geïnteresseerd waren in vogels. Het echtpaar stopte en zeiden dat ze wel interesse hadden en De Onlanden al heel goed kenden, doordat ze vlakbij woonden. Ik vertelde hun van de zeearenden. Net toen ze de fietsen ook wilden parkeren, zag ik dat in de dode bomen geen zeearenden meer te zien waren. Heel jammer. De fietsers vervolgden hun weg en ik bleef alleen, zonder zeearenden, achter.
Na een poosje arriveerde een vogelaar die ik van IVN-vogelcursussen en excursies ken. Hij was erg op z’n hoede geweest voor Corona en was daarom de deur bijna niet uit geweest. Door een gebrek aan beweging was zijn conditie erg achteruitgegaan. Hij had het vogelen beetje bij beetje weer opgepakt en nu viel hij met de neus in de boter. Nabij de dode bomen was namelijk veel reuring ontstaan. Eenden, ganzen, grote zilverreigers, alles ging in wilde vlucht op de wieken. De reden was dat de zeearenden weer richting de dode bomen terugkwamen. Toen ze daar weer een tijdje zaten gebeurde er iets opmerkelijks. Er kwam namelijk nog een roofvogel aanvliegen. Deze bleef hoog boven de zeearenden in de lucht hangen. We zagen het al snel… een visarend. Deze deed twee keer een stootduik op één van de zeearenden waarbij we het geluid van de visarend goed konden horen. Uiteindelijk vloog de visarend weer weg en de zeearenden gingen nog even weer op jacht naar watervogels. Hoewel zeearenden groot en log overkomen, konden we zien dat ze ook verrassend snel en wendbaar kunnen zijn tijdens hun jacht. Wat weer een happening!
Visarend (foto Frans Kromme)
Er zijn nog steeds jagende bruine kiekendieven en haviken te zien vanaf genoemde brug. En met wat geluk ook zeearenden of een visarend.
Succes met jullie vogeltochten en tot ziens.
Harry
3 oktober is het Euro Birdwatch. Vogelaars over heel Europa trekken er die dag op uit, gewapend met verrekijker en telescoop, om zoveel mogelijk vogels te zien en te tellen.
De vogelwerkgroep van de IVN telt deze dag op de trektelpost in de Onlanden op het bruggetje over het Eelderdiep (Zanddijk) van 07.00 tot 15.00u.
Iedereen is van harte welkom om op deze dag langs te komen. Lees hier meer.
Foto Zeearend (Klaas Heeres)
Blog 25 sep 2020
