Woningnood, column Aleid Offerhaus

Het zijn donkere dagen. Één kortste dag is lang genoeg, maar eigenlijk zijn het er zeven. De dag dat ik dit schrijf gaat de zon een minuut later onder, maar aan het begin van de dag komt er nog een minuut duisternis bij. Dat blijft zo tot 25 december. Dan wordt de dag weer langer. De zon gaat dan nog steeds later op, maar ze gaat ook sneller later onder. Pas 3 januari komt ze vroeger op. Als in een lang uitgesponnen réverence nijgt onze aarde weer naar de zon. Nog even geduld dus.

Voor een kerstkaart ben ik strandplevieren aan het tekenen. Strandplevieren overwinteren nu aan de spreekwoordelijke Costa del Sol of in de delta van de rivier de Sénégal in West-Afrika, net als de gehele weidevogelpopulatie van Amstelveen en omstreken. De vogels komen aan als het regenseizoen daar afloopt: de dag duurt daar vier uur langer en de temperatuur ligt tussen de 20^o en 40^o: niet slecht dus. In Europa broedt de strandplevier (Charadrius alexandrinus) langs de kust, op stranden met jonge duintjes. Daarop maakt ze een zo goed als onzichtbaar nest in een ondiep kuiltje zand. Ze heeft een maand nodig om haar eieren uit te broeden en nog een maand om ervoor te zorgen dat haar jongen op eigen poten komen te staan. Echter, op een strand in een ondiep kuiltje broeden en je kinderen opvoeden is in Nederland vragen om moeilijkheden. Dankzij die voorkeur staat de soort op omvallen, want de recreatiedruk op stranden in Nederland is hoog, waarbij loslopende honden (of hun bazen) de ergste verstoorders zijn. Mensen zullen kinderen krijgen uitstellen, omdat ze geen geschikt huis hebben, maar voor planten, insecten en dieren is habitatverlies, verlies van leefruimte, dodelijk. Woningnood is niet voorbehouden aan mensen.

De  menselijke woningnood vergt een andere manier van bouwen, eerlijker en slimmer, met meer ‘ruimte’ voor dat waar Amstelveners wellicht meer behoefte aan hebben. Zo blijft er fysieke ruimte over voor dat wat Amstelveen haar karakter geeft en wat Amstelveners ook daadwerkelijk nodig hebben: de parken, het bos en de polders. Wat zou Amstelveen zijn zonder ijsvogels, oeverzwaluwen, wulpen, grutto’s, velduilen, kieviten en ganzen (om maar te zwijgen van de rest)?

Kerst gaat over de hoop dat de wereld een betere plek wordt. Laten we ervoor zorgen dat de natuur om ons heen de ruimte krijgt en onze vogels straks een plek hebben om naar terug te keren.

Aleid Offerhaus
Natuurgids IVN Amstelveen

Het is verboden deze column te dupliceren of te gebruiken zonder uitdrukkelijke toestemming van de schrijver/fotograaf/tekenaar.