In beeld: Nelleke Volker
Deze maand interviewen we Nelleke Volker. Al sinds haar 25e is Nelleke betrokken IVN’er. Als natuurgids nam ze tijdens haar studietijd het Zuid-Hollandse landschap onder de loep. Na haar studie kwam ze samen met haar man terecht in een gebied dat wordt gekenmerkt door uitgestrekte meidoornhagen, hobbelige weilanden en weelderige voorjaarsbloesem: de Bevelanden.
Nelleke studeerde biologie in Leiden. Hier kwam ze in contact met Marian Kathmann van de IVN-afdeling Leiden, die haar vroeg of de natuurgidsenopleiding niet iets voor haar zou zijn. Want wat is er nou leuker dan de kennis die je opdoet in de studiebanken te vertalen naar de praktijk. Dat het een goede keuze was om de opleiding te volgen bleek al gauw. Tijdens haar opleiding en studie werd ook de universiteit enthousiast, zoals Dr. G.J. de Bruyn die zich destijds bezig hield met een onderzoek naar mieren in de duinen van Meijendel bij Wassenaar. Later werd ook hij actief voor IVN.
“Het opdoen en delen van kennis is hartstikke waardevol en leuk. Je gaat er op een andere manier door naar de natuur kijken en daarmee inspireer je anderen om dit ook te doen.”
Pioniersgeest in hart en nieren
Tijdens haar studietijd leerde Nelleke tevens haar toekomstige echtgenoot kennen. Nadat ze afstudeerden verhuisden ze naar Zeeland, waar ze beide werk vonden. Met een diploma biologie op zak en een baan in het onderwijs werd ze al snel door een collega die bij IVN Walcheren betrokken was benaderd met de vraag of ze een natuurgidsencursus op wilde zetten in Zeeland. Ze vertelt: “destijds was er nog geen afdeling van IVN op de Bevelanden. Wel was er een educatieve werkgroep vanuit de KNNV. Toen ik werd benaderd met de vraag of ik hier een natuurgidsencursus op wilde zetten leek me dat hartstikke leuk. Op die manier heb ik Zeeland ook op een bijzondere manier leren kennen.” Na de natuurgidsencursus heeft ze meegeholpen om de IVN afdeling de Bevelanden op te richten die later in IVN De Zeeuwse Delta werd omgezet met een bereik van alle regio’s in Zeeland met uitzondering van Walcheren.
Eenheid door verbinding
Doordat Nelleke in het bestuur van IVN de Zeeuwse Delta zat en ze regelmatig cursussen organiseerde, werkte ze veel samen met allerlei lokale natuurorganisaties. Dit vertaalde zich in een visie om al die specialismes met elkaar te verenigen: “Zeeland wordt nogal eens gedomineerd door eiland denken. En dat is zo zonde. Als je kijkt naar de verschillende netwerken die hier zijn ontdek je dat al die specialismes elkaar zo mooi zouden kunnen versterken! De één weet meer over vogels en de ander over planten of over de ontstaansgeschiedenis van het landschap. Samen vormen zij een schat aan kennis en mogelijkheden waarmee je prachtige dingen zou kunnen bereiken.”. Binnen de afdeling van IVN de Zeeuwse Delta is het helaas niet gelukt om deze ambitie waar te maken. Toch hebben zij binnen de branche van natuurorganisaties in Zeeland wel voor beweging en opleidingskracht voor vrijwilligers gezorgd.
In 2018 is het samenwerkingsverband ‘De Zeeuwse Natuur’ opgericht. Binnen dit samenwerkingsverband werken Zeeuwse natuurorganisaties aan een gezamenlijke profiel voor de Zeeuwse natuur met de missie om natuurkennis te delen, natuurbeleving te bevorderen en actieve maatschappelijke betrokkenheid bij de Zeeuwse natuur te stimuleren.
Door het gezamenlijk oppakken van deze opgaves ontstaat de kans om een brug te slaan naar de groene vrijwilligers die voor deze organisaties actief zijn en ook meer samen op te trekken in het ondersteunen, inspireren en binden van (nieuwe) vrijwilligers. En daarmee leeft het oorspronkelijke gedachtegoed van IVN de Zeeuwse Delta om elkaars expertises te erkennen en elkaar te versterken, voort.
Op avontuur in eigen regio
Dat groene vrijwilligers in Zeeland soms meerdere petten op hebben, is ook bij Nelleke zo. Momenteel is Nelleke onder andere actief bij SLZ als coördinator voor het wandelroutenetwerk in Zuid-Beveland. Samen met een team is ze verantwoordelijk voor de vrijwilligers die een gebied van zo’n 600 vierkante kilometer wandelnetwerk controleren. Voor deze vrijwilligers organiseert ze onder andere excursies in hun eigen controlegebiedje. Hierdoor raken ze niet alleen meer betrokken bij het landschap en hun gebied, maar ook bij de organisatie. Ze vertelt: “Door regelmatig op ontdekkingstocht te gaan langs de verschillende routes kom je op verrassende plekken en leer je veel mensen kennen.”
En dat het vrijwilligerswerk je op leuke plekken brengt, blijkt wel aan het einde van ons gesprek waarin ze vertelt over een bijzondere natuurervaring op de zandplaat de Hooge Platen, waar ze in het kader van een vogelcursus die ze op dat moment organiseerde heen mocht. Op deze plek zouden ze een dagje gaan ‘vergaderen’. Maar, je raadt het al: op zo’n bijzondere plek kun je eigenlijk alleen maar genieten van de zilte zeelucht en een prachtig uitzicht.
