2018 09 Schaatsenrijders in de zomer, Henk Breij
Ik ben sinds 1 augustus met pensioen. Tijdens de zomervakantie krijgt zoiets nog niet de gelegenheid om helemaal in te dalen. Toen ik op de openingsdag van het nieuwe schooljaar voor het eerst in veertig jaar niet naar Leiden hoefde af te reizen, besloot met mijn fotospullen naar het Thijssepark te gaan. Toen ik bij de Bleekerskade de brug over fietste richting Amsterdamse weg zag ik schaatsenrijders in het water van de Landscheidingsvaart. Ze schoten, of liever gezegd schaatsten over het wateroppervlak. Als ze stil staan zie je het wateroppervlak als het ware indeuken. Ze maken gebruik van de oppervlaktespanning van het water om er over heen te glijden. Ik probeerde ze op de gevoelige plaat te krijgen, maar dat lukte slechts ten dele. In het Thijssepark besloot ik nog maar eens een poging te wagen. Vanaf de kleine houten bruggetjes kun je deze grappige insecten van dichtbij fotograferen. Thuis gekomen zag ik wel wat leuke opnamen, maar ik was nog niet tevreden. Bovendien was ik fysiek aardig geradbraakt doordat ik in mijn streven zo dicht mogelijk bij de insecten te komen met mijn macrolens, me in allerlei niet meer bij mijn leeftijd passende houdingen moest dwingen. De volgende dag ging ik weer op pad, maar nu met een telemacrolens, zodat ik wat makkelijker kon fotograferen. Als je zo dichtbij kan komen met je apparatuur, zie je pas echt hoe deze wantsen, want dat zijn het, zich verplaatsen. Sommigen springen, andere glijden over het wateroppervlak. Ze voeden zich met allerhande insecten die ze tegen komen, maar worden zelf ook weer gegeten door waterspinnen en vissen. Bovendien zag ik regelmatig dat een schaatsenrijder door het “water zakte”, zoals een schaatser door het ijs kan zakken. De onderkant van de zes voeten van de insecten zijn bedekt met microscopisch kleine haartjes, waar minieme luchtbelletjes tussen zitten. Ze houden zich staande door een combinatie van drijfvermogen en oppervlaktespanning. Er moet echter wel regelmatig onderhoud gepleegd worden, anders zakken ze er zo maar door. Al zoekend op internet kwam ik er achter dat er meerdere soorten schaatsenrijders bestaan, die uiterlijk erg veel op elkaar lijken. Ik ben nu bezig om uit te zoeken of het bij de springers en de schaatsers om verschillende soorten gaat. Hoe het ook zij, mijn belangstelling is gewekt. Ik had me voorgenomen om het eerste jaar van mijn vrije leven geen verplichtingen aan te gaan in de verwachting dat het vullen van mijn vrije tijd min of meer vanzelf zou gaan. Alea jacta est, de Landscheidingsvaart was kennelijk voor mij de Rubicon.
Zoek op YOUTUBE naar schaatsenrijders in het Thijssepark.
Henk Breij
Natuurgids IVN Amstelveen
Het is verboden deze column te dupliceren of te gebruiken zonder uitdrukkelijke toestemming van de schrijver/fotograaf/tekena(a)res.