Woensdag 8 oktober
|
Op woensdagmorgen 8 oktober 2025 besluiten ENKELE ZOMPERS  in een opwelling om het akkertje bewesten de Rode Beek alvast winterklaar te maken voor de bloemenweide die de groep voor 2026 in gedachten heeft. De bijgaande foto toont de twee Zompers, die volkomen opgaan in hun werk. Hierna zullen ze bovendien verslag doen van hun belevenissen van die dag in de maandelijkse Zomp-blog. Wat een inzet! Waar kom je zoveel gedrevenheid nog tegen tegenwoordig? Je wordt er stil van.
Met schoffel en spade maken ze de grond geschikt om wintertarwe te ontvangen en de grond zó te verschralen dat komend voorjaar een explosie van wilde planten te zien geeft, een Tovertuin waardig. De natuur blijkt ons echter al voor geweest en heeft in een paar dagen tijd alle denkbare soorten paddenstoelen, die zich het hele jaar in de Zompbodem hebben verstopt, met haar toverstokje tevoorschijn getoverd.
lees de hele blog van deze dag |
|
Woensdag 10 en donderdag 18 september
|
Voor een natuurfotograaf is het een bekend verschijnsel: zolang ze niet dood zijn, kunnen ze niet stil zitten; als ze dood zijn, zijn ze niet vooruit te branden: beestjes!
In het eerste geval zijn ze lastig goed op de foto te krijgen, in het tweede geval zijn ze vaak niet meer te determineren.
10 september 2025 zorgden beide gevallen in eendrachtige samenwerking ervoor dat ik geen enkel beestje netjes op de foto kon krijgen.Op één twijfelachtig geval na: ik slaagde er warempel wél in, een wonderlijke tussenvorm op de gevoelige plaat vast te leggen. Een onbeweeglijk geval in een spinnenweb, op de plek waar ooit de door Felix ontdekte wespspin zijn praktijken uitoefende, die in mijn blog van 20 augustus jl. een kanjer van een schildwants had gevangen. Nu, een maand later, geen spoor meer van wespspin en schildwants, maar in haar prachtig bedauwde web, wel een op apegapen verkerende avondvlinder, volgens obsidentify de vrij algemene GEELSCHOUDERSPANNER, die geen levenstekenen meer geeft en mede daardoor even zo goed kan doorgaan voor een kunstig samenstel van herfstblaadjes, dat bij toeval in een vlindervorm in het web is beland. Ik laat de keuze graag aan de lezer.
lees de hele blog van deze dag |
|
Woensdag 20 augustus
| DE TOVERTUIN
Naast een paradijsje (zie vorige blog) is de Zomp ook een wonderlijk parkje – en als je ervoor openstaat, een tovertuin.
Als ik ‘s ochtends vroeg het hekje openklap, wacht een eekhoorn mij op. We kijken elkaar lacherig aan: zet hem een petje op, doe hem een keurig uniformpje aan en hij kan een rondleiding geven door de Zomp, als kenner bij uitstek van het dag- en nachtleven in het park. In een paradijs zijn sprekende dieren schering en inslag, waarmee het laatste beletsel voor een gidsencarrière geslecht is.
Zover is mijn eekhoorn nog niet, zodat ik niet te weten kom waarom hij om míj moet lachen.
Dan rent hij tegen een sparrenstam op, uit zicht.Op de overgang van het hoge, naar het lage hellingbos passeer ik, nog helemaal in sprookjessfeer, het GROOT HEKSENKRUID , een schriel plantje dat het eerste deel van zijn naam geen eer aandoet.
lees de hele blog van deze dag |
|
Woensdag 6 augustus
Het tijdsbestek sinds de vorige Zomp-blog staat in het teken van de ontdekkingen.
Allereerst dook via Daan het 40 bladzijden rijke boekje ‘De Zomp, Heempark in Oosterbeek’ uit 1982 op, uitgebracht door de afdeling Groenverzorging van de Dienst Gemeentewerken Renkum.
Daarin een overzicht van de in 1982 aanwezige heemplanten in de Zomp, plus de nog te verwachten heemplanten, verdeeld over de verschillende vakken zoals we die ook nu nog in de Zomp onderscheiden.
Lekker uitgebreid, zodat we ook nu nog, in 2025, kunnen constateren dat de meeste plantjes zich keurig aan hun vakjes houden en zich volgens het boekje uit 1982 gedragen. Han heeft het boekje gedigitaliseerd en via de IVN- website bereikbaar (de link is te vinden  onderaan op de geschiedeis pagina): https://www.ivn.nl/afdeling/zuidwest-veluwezoom/de-zomp-geschiedenis/lees de hele blog van deze dag |
|
|
Woensdag 16 juli
In één nacht is het weer omgeslagen, van lieflijk naar stortbui: die combinatie van warm en nat staat garant voor groeizaam en snoeizaam weer.
Op het verkenningsrondje ‘s ochtends vroeg, is een ijsvogel te horen en te zien en vliegen drie blauwe reigers uit de vijver op.
De wilgentenen van de beschoeiing in de Zuiderbeek zijn uitgelopen, evenals overhangende takken in het hele park Heermoes en grassen tieren in hetwestelijke vochtig hooiland zo welig dat verarming van de teellaag dringend noodzakelijk is.
Gelukkig is dat haalbaar: de grondboor brengt aan het licht dat onder de natuurlijke compostlaag al op zo’n 20 cm diepte in het hele hooiland de arme zandgrond begint. De afgraving van de voedselrijke toplaag is voor een volgende keer: niet alleen is die zompige laag nu topzwaar, ook de buien beperken de werkbare tijd.
Met zijn vijven slagen we er desalniettemin in, de voorgenomen activiteiten (snoeien, maaien, grondboren, afvoer van snoeisel en maaisel) uit te voeren.
Het vele dringend noodzakelijke onderhoud laat ons geen tijd voor bijzondere waarnemingen, behalve dan zo nu en dan een ijsvogel. Het gezin Waterhoen heeft het te druk om uitgebreid te poseren. |
|
|
|
Dinsdag 15 juli
Zomp staat er vanmiddag weelderig bij, de natuur heeft er zin in. Op de marjolein voor het eerst een  LANDKAARTJE, een vlinder die in de jaren ’50 blijkens een passage uit Boudewijn Büchs roman De Kleine Blonde Dood een entomoloog om haar zeldzaamheid in extase kon brengen, en nu in verschillende Nederlandse streken vrij algemeen voorkomt. Een vlindersoort die in de loop der jaren vóóruit gegaan is. Positief vlindernieuws dus weer eens!
Verrassing 2: een nieuw houten bankje, dat de gemeente tegen de helling van de Dam heeft neergezet en dat de bezoeker een riant uitzicht over de Zomp biedt.
Verrassing 3: twee MONTBRETIA’S die fel-oranje uit het omringende groen knallen. Hoe komen die daar??
Ik ken deze kamerplanten alleen uit de schemerige kamers van verweduwde tantes die in alle gemoedsrust in een plattelandsdorp op het einde wachtten.
Verrassing 4: doordat ik, met mijn neus bijkans op de grond, alleen oog heb voor het nabije kleine spul, ontwaar ik pas als ik bijna tegen hen aanloop, het stel dat op het volgende bankje verliefd zit te kijken naar elkaar èn naar de drie jonge waterhoentjes en hun ouders in het drab van de vijver.
Verzadigd door verrassingen verlaat ik onze Zomp, die de Oosterbeekse schrijver Maarten Langelaar in zijn boek Oud Oosterbeek Herleeft het predicaat “het Mooiste Parkje van Oosterbeek” geeft. Ja, zelfs ” een paradijs op aarde”.
Op een prachtige dag als deze dinsdag kan ik dat alleen maar beamen. |
|
|
Woensdag 2 juli
|
Het droeve bericht bereikte ons dat Arda Wijsbek op zondag 29 juni is overleden. Arda is heel lang betrokken geweest bij de Zomp en was onder meer lid van de beleidsgroep voor het herontwikkelen van heemtuin de Zomp, het plan dat in 1996 is opgesteld en de basis vormde voor de indeling van hoe we de heemtuin nu kennen en beheren.
|
|
|
Woensdag 18 juni
Warme dag, zon. Zomp vol onstuimig groen, veel wiedwerk aan gras en zaailingen. De schreeuw van een bij het watervalletje opvliegende blauwe reiger verschrikt de waterhoentjes bij hun nest nauwelijks, hoewel hun (enige?) pulletje zich tot halverwege de Zomp-vijver gewaagd heeft. Vlaamse gaaien in de eikenbomen, veel koolwitjes en een paar (oranje of bruine)zandoogjes
Koningsvaren met sporenpluimen heeft zich (via wortelstok!) vermeerderd,
dubbelloof niet alleen aan westkant bij de vochtige greppel, maar ook op droge oosthelling aan de de Fangman-weg. |
|
|
Zondag 1 juni
| Ook april en mei zijn zonnige en droge maanden. Het is een perfect voorjaar, ook al snakt de natuur naar regen. In de Zomp slaat het vandalisme helaas weer toe, hetgeen resulteert in het vernielen van de benedenbrug. |
|
|
Dinsdag 1 april
| Op Nieuwjaarsdag blijken er dozen met gedeeltelijk afgeschoten vuurwerk in de Zomp te staan. De gemeente moet er bij komen om de rommel op te ruimen. In januari laat de zon zich weinig zien, maar februari en maart zijn droge en zonnige maanden. Overdag worden record-hoge temperaturen gemeten, maar ‘s nachts liggen de temperaturen alle drie de maanden rond het vriespunt. Bij de opening van publieksseizoen zijn voor het eerst in maanden de wandelpaden droog. |
|
|
Woensdag 1 januari
| November en december zijn sombere maanden. Hogedrukgebieden zorgen voor laaghangende bewolking, waardoor de zon zich maar nauwelijks laat zien. Het jaar 2024 gaat de boeken in als een van de warmste jaren ooit, maar dat is vooral vanwege de hoge nachttemperaturen. Voor de meeste mensen is het een jaar zonder echte zomer en vooral met veel regen. |
|
|
|
