Wandelverslag Vluchtoord 3 november 2025

Het is een prachtige zonnige dag als we ons verzamelen bij het gebouw van Naat Piek. Martijn Derksen van dit vestzaktheater komt ook nog even langs. Na onze wandeling kunnen de bezoekers nog naar de film van Grenslicht en de maquette en infozuil bekijken. Dit is een prachtcombinatie.

De opkomst is er dan ook naar: een vijftigtal bezoekers! Gelukkig zijn we met vijf gidsen. Dan zijn de groepen niet te groot. We delen de mensen die nog naar de film willen in de eerste groepen in. Zij stappen wat sneller door. Sonja en ik nemen samen de laatste groep, die het wat rustiger aan doet.

Om wat afstand te creëren gaan we eerst naar de wielerbaan. De Belgen waren fanatieke fietsers. Terug bij het oude PNEM gebouw vertellen we over het ontstaan van het gebouw en de weerstand ertegen. Lopend over de middenweg van het kamp vertellen we de historie van het vluchtelingenkamp en hoe alles geregeld was. Daar helpen de info borden goed bij. Sonja vertelt over het kamp en ik vertel over de herfstverschijnselen. Zo is dat mooi verdeeld.

Ik hou me in, maar kan het niet laten om nu en dan toch een paddenstoel te laten zien. Bij het laatste bord zijn er twee mensen die afhaken. Ze kwamen alleen voor de informatie over het kamp. Jammer, maar dat mag.

We lopen via een berkenlaantje richting de bossen. De herfstkleuren zijn schitterend. Zeker met die lage zon. We komen langs een bloemrijke akker, oude singels en een insectenhotel. Helaas zie je bijna niet meer dat hier oude knoteiken stonden. Die worden niet meer geknot en zijn nu doorgegroeid.

We vinden de blauwgrijze schorsmycena op de schors, een mooi klein paddenstoeltje. Een bezoeker wijst ons op de vele draadknotszwammen op het eikenblad. Even doorstappen bij de Pannekoekenbakker en dan over de stuifwallen terug naar Naat Piek.

De fundering van de oude brandtoren staat er nog. Hier zat iemand bovenin voortdurend te kijken of hij geen rook kon zien. Nu lopen we door de bladeren van de Amerikaanse eik. Dat is zo leuk aan de herfst. De teervlekkenzwammen op een oude den hebben mooie harskleurige gutatiedruppels. Bij het lariksbos aangekomen zien we een heleboel paddenstoelen en ja, ook de gele ringboleet. De vliegenzwam (rood met witte stippen) ontbreekt niet. Aan het eind nog even kijken naar die mooie berk vol met mossen, korstmossen, elfenbankjes, plooivlieswaaiertje en berkenzwam. We hebben enkele nieuwe wandelaars de e-mailservice van IVN Uden aanbevolen.

Als laatste groep zijn we te laat voor de film, maar we kunnen toch even binnen om de maquette te bekijken en eventueel iets te drinken. Zo’n maquette spreekt toch meer dan een tekening.

Het was een heerlijke middag.  Alle natuurgidsen hadden een leuke geïnteresseerde groep. Sommige deelnemers hadden veel kennis over het kamp. Een van de gidsen had zelfs een bezoeker waarvan de opa in het kamp gewoond had.

Naat Piek nog bedankt voor deze mooie samenwerking! We moeten dit vaker doen.

Ingrid Decreton