Verslag excursie Het Ongeziene Groen

Zelfs bij de start van de excursie Het Ongeziene Groen op woensdagavond 23 juli was het nog spannend: zijn de weergoden ons goed gezind? Gelukkig bleef het ondanks dreigende wolken droog! Verdeeld in drie groepen gingen de gidsen Paul, Sonja en Adriëtte op pad met achtien nieuwsgierige deelnemers. Het werd een avond vol verwondering en ontdekkingen in het hartje van Volkel!

Tijdens onze voorverkenning hadden we met lede ogen moeten aanzien hoe de recente veegbeurt van de gemeente een aantal prachtige stoepplantjes had weggevaagd. En ter plekke ontdekten we zelfs dat het prachtige knopig helmkruid uit het plantsoen was getrokken. Het benadrukte des te meer de missie van deze excursie: laten zien hoe veerkrachtig en verrassend de natuur is, zelfs op de meest onverwachte plekjes! Zoals de robinia, die als een nieuwe scheut uit de wortels van de moederboom tussen een muur en een elektriciteitshuisje omhoog was gekropen en daar stond te pronken.

Het was zeker geen avond van alleen maar luisteren! Gewapend met loepjes doken de deelnemers zelf in de verfijnde wereld van het ‘onkruid’. Er klonken kreten van verwondering toen de fijne haartjes op een blad van de hazelaar, de ‘gaatjes’ in Sint-Janskruid, en de details van de kleine bloempjes van het perzikkruid goed zichtbaar werden. Ook het gewoon varkensgras, de Canadese fijnstraal, bijvoet en de mossen en korstmossen kregen meer waardering toen ze van dichterbij werden bekeken. Het was een feest van schoonheid die voor het blote oog verborgen bleef.

Er werd geproefd van de rijpe, rode bessen van de gele kornoelje – een heerlijke lichtzure verrassing! En we probeerden de ‘helikopterzaden’ van de Spaanse aak en de nootjes van de linde sierlijk naar beneden te laten zweven, een ingenieus staaltje windverspreiding!

Deze excursie heeft opnieuw bewezen dat ‘onkruid’ allesbehalve ongewenst is. Het draagt bij aan de biodiversiteit in Volkel, verbetert de bodem en vormt voedsel en schuilplaatsen voor talloze kleine natuurwezens. En de deelnemers? Die zijn geprikkeld om met een andere blik te kijken naar de ‘natuur’ in hun vertrouwde omgeving en alles wat daar spontaan, gewenst of ongewenst, te vinden is.  Met meer waardering voor en kennis van het ‘ongeziene groen’ is iedereen weer naar huis gegaan.

Adriëtte van der Wijst