Bloemen en planten
Verslag activiteit Plantenwerkgroep in de winter
Na uitgebreide voorbereidingen pakt Anneke op dinsdagochtend 12 november in de Groenhoeve de koe bij de hoorns. Zij heeft een mooi groepje deelnemers van de Plantenwerkgroep verzameld en enthousiast gemaakt om te oefenen met determineren van knoppen en takken.
Een flinke voorraad oefenmateriaal, microscopen en boeken zijn uitgestald. En niet onbelangrijk, de koffie en thee staan klaar. Met potlood en papier, loepjes en het boekje Winterflora – waarmee 120 soorten bomen en struiken in hun winterstand op naam gebracht (zouden moeten…) kunnen worden – zitten we rondom Anneke. Ze start met een korte inleiding over het doel van deze ochtend. En knoopt er gelijk het omgaan met de determineersleutels in het boekje van Dirk Slagter aan vast.
De determinatie begrippen op het digibord komen mij wel bekend voor, maar bij ‘lot, kortlot en langlot’ schiet ik toch een beetje in de stress.
Met Anneke’s enorme dosis aanstekelijke ‘drive’ om aan de slag te gaan storten we ons in kleine groepjes op de uitgedeelde takken. “Om te beginnen met een gemakkelijke.” Simpel dus. Maar niet heus. Met zijn drieën zien we in één oogopslag dat het gewone vlier is. Dat wel. Maar om via de tabellen naar dit antwoord te werken is toch een ander verhaal; wel een mooie oefening om het ‘tabellenboekje’ te leren gebruiken.
Dan op naar de kardinaalsmuts, of is het spaanse aak? We breken ons hoofd over de kale takken met lengte richels, de knoppen die twee aan twee tegenover elkaar staan en de knopvorm. Uiteindelijk geven de bessen, die Anneke als hulpmiddel toevoegt uitsluitsel: wilde kardinaalsmuts!
De aangeboden takken volgen elkaar in rap tempo op. Ingespannen gezichten, ogen die door loepjes en microscopen turen, vertwijfeld gezucht; Anneke staat alle groepjes gelukkig met raad en daad bij. Ze laat triomfantelijk de kale takken van de wilde en de tamme kastanje rond gaan: “Kijk naar de vorm, de grootte en de stand van de knoppen! Zó verschillend!” Een duidelijk en mooi voorbeeld van een bladlitteken, ook een determinatiekenmerk, is op de tak van de paardenkastanje te zien.
Na twee uur trekt Anneke de stekker eruit. We spreken onmiddellijk een vervolg in december af, want er valt nog zóveel te leren, te doen en te ontdekken aan ‘wintertakken’. Bovendien is het erg gezellig om op deze manier twee vliegen in een klap te slaan: teambuilding en deskundigheidbevorderingsactiviteit in één!
Tekst en foto’s: Gerda Vloet


