Landschap
Natuurwerkochtend Lonneker 13 januari 2024
Historie schrijven
Werken op de Lonnekerberg, dat is werken op historische grond. Het meest zichtbaar als je, zoals wij vandaag, in de schaduw van de graven van de Blijdensteins werkt.
De naam Lonneker, geschreven als Loningheri, wordt al vermeld in de goederenlijst van abdij Werden uit de 10e eeuw. Heri staat (net als haar) voor hogere zandrug. Lono is vermoedelijk een persoonsnaam. Voorwaar, historische grond.
De Lonnekerberg was jarenlang eigendom van de marke Lonneker. Rond 1646 was er kennelijk teveel gekapt. We lezen: “voor ons en onse gansche huysgezin, dat wij in die tijdt van drie jaeren geen eycken oft boecken-boomen, telgen of tacken uth die marke Lonneker willen houwen ende gewaer wordende, oft siende, dat een ander sulx doet”.
Hebben wij vandaag ook historie geschreven? Zou later in de boeken te lezen zijn dat op zaterdag 13 januari 2024 “sulx gedaan is: het houwen van telgen en tacken”? Ons werk historiewaardig? Misschien wat te hoogmoedig gedacht. Gedenk het spreekwoord: hoogmoed komt voor de val. En van een (Lonneker)berg kun je diep vallen.
Hoogmoedig in ander zin was het wel: in hoog tempo werd met goede moed substantiële voortgang geboekt bij het project om aan de randen van de bospaden meer openheid te creëren. Goed voor de vlinders, goed voor de kruidige vegetatie. Anton legde klip en klaar uit wat de bedoeling was. De maar liefst 32 vrijwilligers lieten overtuigend zien over flink wat daadkracht te beschikken. Meters struweel liggen klaar voor de hakselaar.
Bijzonder vandaag was dat flink wat uitgehouwen telgen een nieuw leven tegemoet kunnen zien via de actie meerbomennu (https://meerbomen.nu/). Goed voor “ons en onse gansche huysgezinnen”.
Gezellig was het weer als vanouds (en vanouds klinkt toch ook wel naar historie), niet in de laatste plaats door de heerlijke soep na afloop.
Wilbert Kallenberg
