Zeg het met bloemen…………de Clematis vitalba.

Op zondag 1 oktober hebben we onder schitterende weersomstandigheden een excursie wandeling gemaakt in de Voerstreek in België. Je zou op zo’n zonovergoten dag soms vergeten dat we al in het najaar zijn aangeland, maar in de natuur is dit op plekken toch al duidelijk zichtbaar.
Wij zagen dit vooral aan de vele uitgebloeide bloemen van de Clematis vitalba die waren uitgegroeid tot een mooie pruikebol.

De Clematis vitalba of inheemse bosrank behoort tot de giftige Ranonkel-familie, waartoe ook o.a. Boterbloemen en Pioenrozen behoren. De plant kan 15 tot 20 meter hoog worden en valt op doordat ze als een sluier over het struweel of de bosrand (waarin ze staan) groeien.
De bosrank hecht zich niet (zoals klimop) maar slingert door en over takken en stammen van struiken en bomen. De bosrank behoort tot de meest forse liaansoort die in ons land en België voorkomen. Ze krijgen in het voorjaar trossen kleine witte stervormige bloemen, uitgroeiend in het najaar tot zaadpluizen, die dan door de wind verspreid worden. De zogenaamde windverspreiding is één van de drie vormen van verspreiding waardoor een plant zich vermeerderd. (de twee andere vormen van vermeerdering zijn verspreiding door contact en water).
De Bosrank is een echte kalkindicator en je vind hem vooral daar in Nederland en België waar kalk in de bodem zit, bijvoorbeeld in Zuid-Limburg en de aansluitende gebieden over de grens.

Leuk om te weten; De mooie zaadpluizen die in het najaar aan de plant verschijnen hebben hem in Engeland de naam “Old man’s beard” bezorgd.