Blog #32
Kraakbijen
Gerard Smeding
Al een aantal jaren imker ik op het tuincomplex van de tuinvereniging waarvan ik lid ben. Mijn medetuinders vinden het prima. “Ik heb jouw bijen gezien,” krijg ik vaak te horen.
Juni (1)
Ik loop door mijn volkstuin die vooral een insecten- en fruittuin is, om te zien hoe ver mijn rode melde is. Ineens zie ik bijen in- en uitvliegen uit een bijenkast waarvan ik zeker weet dat die leeg moet zijn.
Ik kan mijn ogen niet geloven.
Terug in de tijd, maart
Vorig jaar september heb ik mijn twee bijenvolken ‘ingewinterd’. Dat doe je door 10 kg suiker op te lossen in water (verhouding 3 op 2) en dit mondjesmaat aan de bijen te geven in een voederbak boven op de bijenkast. Honing heb ik in 2020 niet geoogst. De volken zijn klein en ze hebben last van de varroa-mijt, een parasiet die door menselijk handelen 40 jaar geleden vanuit Azië in Nederland terecht is gekomen. Behalve dat ze parasiteren op de bijen, zijn ze overbrenger van ziekten en virussen. Op een lade onder de kast zie ik veel dode mijten. Dat is een slecht teken.
Het openmaken van een kast in het vroege voorjaar is altijd een spannend moment. Helaas zijn beide volken morsdood. Ze waren al niet sterk, maar mogelijk heeft de felle koudeperiode in februari, volgend op een zeer zachte winter, hun de nekslag gegeven.
Juni (2)
Mijn kast blijkt gekraakt door een zwerm.
“Geen woning, geen kroning”, de strijdkreet van de krakers in 1980, en dat geldt ook voor honingbijen. Als een zwerm ontstaat in mei of juni, dan gaat een jonge koningin er met een deel van het volk vandoor. Iets wat imkers proberen tegen te gaan maar wat lang niet altijd lukt.
In een ingewikkeld proces zoekt en kiest een volk een nieuwe woning. Speurbijen gaan op zoek en komen terug met informatie over mogelijk geschikte behuizing. Het volk besluit dan gezamenlijk, hangend in een tros, meestal aan een boom, over de gevonden plekken en vliegen vervolgens naar de gekozen nieuwe woning.
En laat dat nu in dit geval mijn leegstaande bijenbak zijn.
September
Het kraakvolk is uitgegroeid tot een middelgroot volk. Ik zie bijna geen dode mijten op de varroa-lade. Zeven ramen zitten vol met broed, larfjes, stuifmeel en honing.
Voor de zekerheid geef ik 10 kg opgeloste suiker om ze de winter door te helpen.
En nu maar afwachten.
Reageren? ivngroningen.redactiegroeningen@gmail.com
Foto’s: Gerard Smeding
