Blog #16
Schone rivieren, schone zeeën!
Anna van Beek
Had er al eerder eens aan gedacht, om mee te doen met het Schone-Rivieren-initiatief van IVN, Plastic Soup Foundation en Stichting De Noordzee… Maar ja: zo’n hele trainingsdag om Rivierafval-onderzoeker te worden, ergens in het land op flinke reisafstand… het kwam er niet van. En toen was er corona, en de mogelijkheid om dezelfde training online te doen! En zo kwam het er dus toch van dat Vriend en ik in een geleend camperbusje naar Zeeland afreisden.
Want de Eems valt als grotendeels Duitse rivier niet onder het project, en meer grote, in zee uitmondende rivieren hebben we hier in het Noorden niet. En om twee keer per jaar, gedurende liefst meerdere jaren, terug te keren naar de rivier waar mijn wieg stond, dat leek mij opeens een héél fijn idee! Dus vroegen èn kregen wij als tweetal een onderzoeksgebiedje aan de Westerschelde toegewezen, in Het Verdronken Land van Saeftinghe, aan de Zeeuws-Vlaamse kant.
De vervuiling viel daar gelukkig reuze mee: op het te monitoren stuk (100 meter bij 25 meter) vonden we 14 items, uiteraard voornamelijk plastic, en binnen anderhalf uur waren we klaar met verzamelen. Alles invullen op de turflijst en invoeren in de computer kon ook thuis, en kostte ook niet veel tijd. Afval met een herkenbare producent erop werd gefotografeerd met de Litterati-App: zo kunnen producenten van afval achterhaald en aangesproken worden. Je zou denken dat een producent dan z’n schouders ophaalt en zegt dat de consument zijn product dan maar niet had moeten laten zwerven als afval, maar het blijkt wel degelijk te werken!
Hierna reden we snel naar Vlissingen, waar ik geboren ben in een bovenwoning aan Boulevard Evertsen. Als kind kon ik daar vaak met m’n hele gewicht op de wind hangen; regelmatig vlogen er dakpannen van het dak, en van het geluid van wind en golven word ik nog steeds heel gelukkig. Dus wat was een mooier toeval, dan dat wij precies op het hoogtepunt van de storm ‘Evert’ (!) de Boulevard optornden… Windvlagen tot 11 Beaufort, maar met een stralende zon op de golven en sensationeel dansende loodsbootjes die gewoon verder gingen met hun werk.
De natuur had me hier toch even een evenement van topklasse georganiseerd, en wij waren niet de enigen die daar het ene filmpje na de andere foto van probeerden te nemen: een hele uitdaging om te blijven staan met je knuisten om je camera geklemd…
Ik verheug me nu alweer op de monitoring in het najaar: met een paar vakantiedagen eraan vastgeplakt is het ook een garantie dat het niet steeds maar bij plannetjes blijft ‘om er even op uit te gaan’; we gáán gewoon. En wellicht is dat ook een leuke optie voor Noorderlingen die ook eens iets dergelijks zouden willen doen: ook langs de Waal, de Maas, de Rijn en sinds kort de IJssel, waar het meeste onderzoek moet worden gedaan, zijn mooie natuurgebieden en stadjes die leuk te combineren zijn met een korte trip.
Zie voor inspiratie en informatie: www.schonerivieren.org.
Foto boven: ‘schone rivier’ (©Stichting De Noordzee),
onder: Vlissingen (Anna van Beek)
