Blog #1

Verborgen springers in het veld

Frans Kromme

De afgelopen zomerweken raakte ik in de ban van een bijzondere groep insecten: Sprinkhanen.

Het begon met een ontmoeting met de indrukwekkende Grote groene sabelsprinkhaan (GGS). Samen met Hiltje, Ike en Janny (IVN-natuurgidsen) waren we in het Lauwersmeer toen Hiltje ons een vrouwtje van deze soort aanwees. Wat een prachtig beest! Het formaat (alleen het lijf al ± 40 mm), het groen van het lijf, het oranje van de lange voelsprieten en de buitenaards uitziende klauwtjes … Indrukwekkend. De bewondering was duidelijk niet wederzijds, want ze verstopte zich steeds achter een stengel riet. En als je even niet oplet, ben je het grote insect zo maar uit het oog verloren, de grasgroene camouflage is perfect!

grote_groene_sabelsprinkhaan

Een volgende sprinkhaan liet zich vlakbij huis bewonderen. Op een pol uitgebloeide bruine stengels Rode klaver bewoog iets en toen ik wat beter keek, zag ik een soort (± 30 mm) uit de ‘Chorthippus biguttulus’ groep (drie soorten sprinkhanen die nauwelijks van elkaar zijn te onderscheiden). Wat prachtig bruin van kleur. Ook deze, kameleon-achtige, camouflage was zeer effectief.

chorthippus_biguttulus

In een hooiland in de Onlanden waar ik eens in de 14 dagen de stand van het oppervlaktewater meet, was het helemaal genieten. Als eerste bewoog er in het riet weer een GGS, die me tussen twee stengels door aankeek alsof ze het in Keulen had zien donderen. In het hoge gras verderop was het een en al leven. Cicades, grasmotten, kikkers, juffers … én natuurlijk sprinkhanen. Er sprong een Krasser voor me uit. De soort doet z’n naam eer aan door het geluid dat hij maakt. De vrouwtjes laten zich erdoor verleiden, mij kon het geluid minder bekoren. Verderop, op het blad van de Moerasandoorn, was een Zompsprinkhaan aan het zonnen. Deze soort komt voor in vochtige hooilanden die ’s winter niet helemaal onderlopen. Hij liet zich mooi fotograferen. Wat is een foto een geweldige manier om dit wonder van de natuur nader te bestuderen. Kijk eens naar de details aan de zijkant van de achterpoten en naar het dekschild …

Wat verder op was de begroeiing lager, er stond Moeraskartelblad, Zomprus en volop heerlijk, geurende Watermunt. Daarin leven, verborgen, twee soorten die horen bij de groep Doornsprinkhanen. Een heel kleine onopvallende soort is het Gewoon doorntje, maar net 11 mm groot. Zo klein en toch helemaal sprinkhaan! De laatste die ik zag was het Zeggedoorntje, een iets grotere soort (max. 15 mm). Ook weer prachtig van kleur en vorm.

Ík heb de (sprinkhaan)smaak te pakken …

Leuk te vermelden is, dat ik de meeste soorten bijna direct op naam had met ObsIdentify, de app voor op je telefoon die laatst besproken is in ons blad Groeningen. Een aanrader dus.

Ben je ook geïnteresseerd in Sprinkhanen of Krekels? Op de website van EIS Kenniscentrum Insecten Nederland staat een tweetal prachtige herkenningsbladen/posters.

https://www.eis-nederland.nl/zoekkaarten
https://www.eis-nederland.nl/posters

Foto’s: Frans Kromme