2016 08 De Tuinmuis, Henk Breij

Het is hoog zomer. Er scharrelen muizen rond in onze tuin. De grote hoop stenen in het midden van de tuin is kennelijk een goed leefgebied voor de muizen. Dit voorjaar zag ik af en toe wel een muis wegschieten, maar de laatste dagen komen ze steeds meer uit hun dekking. Dat heeft alles te maken met het enorme voedselaanbod. Een flink aantal planten is uitgebloeid en heeft zaad gezet. De Beemdooievaarsbek was de eerste plant waar we muizen in zagen foerageren. Als ware evenwichtskunstenaars klimmen de muizen over de plantenstengels naar boven om een zaaddoos te bemachtigen, die bijna zo groot is als de muizen zelf. Soms vallen ze met buit en al naar beneden, maar dat lijkt ze niet te deren. Even later zie ik de plantenstengels opnieuw heen en weer trillen en klimt de muis, of een familielid, weer naar boven. Ze lijken langzaamaan hun natuurlijke schuwheid te overwinnen en we kunnen ze tot op enkele meters naderen met het fototoestel en de filmcamera in de hand. Het gaat hier om huismuizen, die we inderdaad ’s winters wel eens in de kamer weg zien schieten. Omdat we zo dichtbij kunnen komen zien we dat de muizen witte voetjes hebben. We noemen het mannetje Branko, naar de Kroatische ober die we vorig jaar zomer in Porec tegen kwamen en die bij het diner altijd witte handschoenen droeg. Het vrouwtje noemen Marianka, naar een serveerster uit hetzelfde hotel.

Vandaag, de dag dat ik dit stukje zit te typen, zit de familie pal achter de vijver. Af en toe klimmen ze in een uitgebloeide Robertskruid om een zaadje los te knabbelen, maar ik zie ze ook de bruine zaaddozen van de uitgebloeide klaprozen afknagen en mee omlaag nemen. Waarschijnlijk zijn ze al bezig een wintervoorraad aan te leggen, nu het voedsel zo overdadig aanwezig is. Ik volg de muizenfamilie nu al een aantal dagen en raak langzaam aan ze gehecht. Alle buurtkatten jaag ik de tuin uit, zelfs die vriendelijke, licht obese kater van een aantal huizen verderop, die elke dag wel een slokje water uit de vijver komt nemen, moet het ontgelden. Komende winter ben ik dan zelf weer de jager (ik jaag ze alleen maar naar buiten) als de muizenfamilie wederom de warmte van ons huis op zoekt, maar voorlopig neem ik ze in bescherming.

Ik heb er ook een fimpje van gemaakt.

Henk Breij
Natuurgids IVN Amstelveen

Het is verboden deze column te dupliceren of te gebruiken zonder uitdrukkelijke toestemming van de schrijver/fotograaf/tekena(a)res.