Landgoed Bosch en Vaart
Als je richting Yde rijdt en je kijkt naar rechts dan zie je het: landgoed Bosch en Vaart is in zijn oude luister hersteld. Na bijna 30 jaar restaureren en bomen planten hebben Pieter en Greet Battjes de villa, de Oranjerie en het Koetshuis weer bewoonbaar gemaakt en het 130 jaar oude landgoed in ere hersteld. Het geheel is nu aangewezen als rijksmonument.
Toen de huidige bewoners de villa in 1984 betrokken was het een verwaarloosd zootje met lekkende daken en een tuin overwoekerd door bramenstruiken. In 1881 werd villa Bosch en Vaart, toen Huize Anna geheten, aangelegd door de bonthandelaar Inden uit Groningen. Oorspronkelijk behoorden ook een aantal pachtboerderijen tot het nu 11 ha grote landgoed. In de Tweede Wereldoorlog woonde de familie Stavast op het landgoed. Aan het eind van de oorlog werden hun beide zonen door de Duitsers vermoord omdat ze verzetsdaden gepleegd hadden. Bij de bevrijding van Groningen heeft Prins Bernhard, op weg naar Groningen, nog bij de familie thee gedronken. Door een vriendin van de familie Battjes is van alle toenmalige bewoners van Bosch en Vaart een uitgebreid archief aangelegd. Ook zijn er uit alle perioden nog vele foto’s. Het wachten is nu op een auteur die van al dit materiaal een boeiend boek weet te maken.
Acht jaar geleden is er een prachtig park aangelegd met heel veel zichtlijnen, waterpartijen en open plekken. De veestapel heeft zich ook in de loop der jaren sterk uitgebreid. Naast de 18 Kameroen-schapen lopen er vele soorten ganzen, eenden en kippen. Om de vossen weg te houden is het geheel afgerasterd en onder stroom gezet. Het is spijtig dat er in de vakantiemaanden regelmatig konijnen, kippen en katten in het bos worden gedropt. Bijna altijd worden deze beesten om zeep gebracht door de twee honden van Battjes.
Het ooievaarsnest, geïnitieerd door de stichting POP-groen, is dit voorjaar diverse keren bezocht. Twee klepperende echtparen vochten om het nest. Met als resultaat dat er geen ei is uitgebroed. ‘s Winters verkeren er een aantal reeën in het bos van het landgoed. Ze zijn afkomstig uit natuurgebied de Hondstongen en steken via de zichtlijn de Groningerstraat over om zich te laven met het hooi dat voor de schapen bedoeld is.
Het blijft voor Pieter en Greet hard werken om, zonder subsidie, het landgoed in stand te houden en verder te vervolmaken.Gelukkig worden zij, al een groot aantal jaren, elke maandag geholpen door 2 vrijwilligers.Meer vrijwilligers zijn altijd welkom. Zo moeten nodig alle nestkastjes schoongemaakt worden, die een aantal jaren geleden door de schooljeugd van Vries zijn gemaakt en door leden van IVN zijn opgehangen. Zo heeft het landgoed ,naast een recreatieve functie ook een educatieve functie gekregen voor de bewoners van Vries en omgeving. Mooi!
Kees Andriesse
